Tip:
Highlight text to annotate it
X
LEABHAR III: AN CAIBIDIL XII Sword.
AN FÁTH mór
Bhí le feiceáil M. de La Tour d'Azyr nach mó sa Manege - nó go deimhin i bPáras ar chor ar bith -
ar fud fad na míonna gur fhan an Tionól Náisiúnta i seisiún a chur i gcrích
chuid oibre a sholáthar sa Fhrainc le bunreacht.
Tar éis an tsaoil, cé go raibh an chréacht chun a chorp i gcomparáid beag, an fhoirceannadh a
den sórt sin a bheith bródúil mar go raibh a chuid ar fad ach mortal.
An rumor siúl go raibh sé ar imirce.
Ach bhí go ach leath an fhírinne. An iomlán a bhí sé go raibh chuaigh sé go
grúpa de lucht siúil uasal a tháinig agus a chuaigh idir an Tuileries agus an ceanncheathrú
an emigres ag Coblenz.
Bhí sé, i mbeagán focal, ina bhall den tseirbhís rúnda royalist sin sa deireadh bhí
a thabhairt síos ar an monarcacht ina fhothrach.
Mar do Andre-Louis, chonaic a godfather teach dó nach bhfuil níos mó, mar thoradh ar a chuid
chiontú go nach mbeadh relent M. de Kercadiou óna scríofa a réiteach riamh
a fháil air arís dá mba throid an duel.
Chaith sé é féin isteach sa chuid dualgas ag an Tionól le zeal den sórt sin agus á rá go
nuair a - a chuspóir i gcrích - Díscaoileadh an gCó-i Meán Fómhair na
an bhliain dár gcionn, ballraíocht an
Bhí sá reachtaíochta, lena thoghadh díreach ina dhiaidh sin, air.
Bhreithnigh sé ansin, dála a lán eile, go raibh an Réabhlóid rud i gcrích,
go raibh an Fhrainc ach í féin a rialú ag an mBunreacht a bhí tugtha aici,
agus go mbeadh gach a bheith go maith anois.
Agus mar sin b'fhéidir go raibh sé ach nach bhféadfadh an Chúirt a thabhairt féin chun glacadh leis an
staid athrú ar rudaí.
Mar thoradh ar a intrigues bhí leath an Eoraip arming le camán í féin ar an Fhrainc, agus
raibh a quarrel an quarrel an Rí na Fraince lena daoine.
Ba é sin an horror ag an fhréamh de na uafáis a bhí le teacht.
As na Trioblóidí frith-réabhlóideach a bhí á stirred i ngach áit ar bun ag an
chléir, bhí aon cheann níos géire ná iad siúd na Briotáine, agus, i bhfianaise an tionchar a imirt air
Bhíothas ag súil go mbeadh sé ina dúchais wield
chúige, bhí sé molta Andre-Louis ag an gCoimisiún de dhá cheann déag, sna laethanta tosaigh
an aireacht Girondin, gur chóir go mbeadh sé ag dul chun dul i ngleic leis an míshuaimhneas thither.
Bhí sé ag teastáil chun dul ar aghaidh go síochánta, ach a chumhachtaí bhí beagnach absalóideach é, de réir mar
atá léirithe ag na horduithe a rinne sé - orduithe enjoining go léir i gcóir chun cúnamh dó agus
rabhadh dóibh siúd a d'fhéadfadh bac a dó go mbeadh siad sin a dhéanamh ar a gcuid dainséar.
Ghlac sé leis an tasc, agus bhí sé ar cheann de na cúig lánchumhachtach chun bealaigh ar an
errand céanna san earrach na bliana 1792.
Choinnigh sé air as láthair ón bPáras ar feadh ceithre mhí agus a d'fhéadfadh a bheith coinnithe aige a thuilleadh ach
go bhfuil ag tús Lúnasa bhí Chuimhnigh sé.
Níos mó ná aon deacracht ar tí tarlú sa Bhriotáin bhí grúdú deacracht i bPáras féin;
nuair a bhí an spéir polaitiúil blacker ná mar a bhí sé ó '89.
Páras thuig go raibh an uair ag teacht go tapa a fheiceáil ar an climax
an streachailt fhada idir Comhionannais agus Pribhléid.
Agus bhí sé i dtreo na cathrach a dhiúscairt ionas gur tháinig Andre-Louis luais ón Iarthar, a
fháil ann freisin an climax suaite a ghairm bheatha féin.
Mlle. de Kercadiou, freisin, a bhí i bPáras sna laethanta sin de Lúnasa luath, ar cuairt a thabhairt ar
huncail ar col ceathrar agus dearest chara, Mme. de Plougastel.
Agus cé go bhféadfadh aon rud a dhéanamh anois plainer ná an míshuaimhneas seething go heralded an
pléascadh le teacht, go fóill ar an aer ar an Gaiety, go deimhin de jocularity, atá i réim ag Cúirt -
whither Madame agus mademoiselle chuaigh beagnach laethúil - suaimhneas iad.
Tháinig M. de Plougastel agus imithe arís, ar ais go dtí Coblenz ar ghnó sin rúnda
gur choinnigh sé anois beagnach as láthair de shíor as a bhean chéile.
Ach ag an am céanna léi go raibh sé cinnte go dearfach léi go ndearnadh gach beart,
agus go raibh an éirí amach an rud a bheidh le fáilte roimh, toisc go bhféadfadh sé a bheith ar cheann amháin
Mar fhocal scoir, an deiridh bhrú na
Réabhlóid i gclós na Tuileries.
Go, a dúirt sé, bhí cén fáth a d'fhan an Rí i bPáras.
Ach dá muinín sa mhéid is go mbeadh sé é féin a chur i lár an chuid na hEilvéise agus a
Ridirí an Dagger, agus scor an chaipitil.
Bheadh siad hack ar bhealach amach as dó go héasca dá mba i gcoinne imeacht dó.
Ach ní fiú a bheadh riachtanach.
Ach sna laethanta sin go luath de Lúnasa, tar éis imeacht a fear céile an éifeacht a
focail spreagúil a bhí scaiptear de réir a chéile ag an mháirseáil na n-imeachtaí faoi féin Madame ar
súile.
Agus ar deireadh ar an tráthnóna an naoú, ansin tháinig ar an Plougastel Óstán ina
teachtaire ó Meudon a bhfuil nóta ó M. de Kercadiou ina Celebrais sé práinneach
mademoiselle bheith páirteach ann dó ag an am céanna, agus comhairle a hostess chun gabháil di.
Is féidir leat a thuig go raibh M. de Kercadiou na ndaoine a cairde a dhéanamh le fir
ranganna ar fad.
A chur air lineage ársa ar dtéarmaí comhionannais le baill den noblesse; a
bhéasa simplí - rud éigin idir an rustic agus an bourgeois - agus a nádúrtha
affability a chuirtear air ar théarmaí chomh maith leo siúd a bhí a chuid inferiors ó bhreith.
I Meudon raibh aithne air agus esteemed tíre go léir an simplí, agus bhí sé Rougane, an
méara cairdiúil, a bhí, ar an eolas ar an 9 Lúnasa na stoirme a bhí brewing do
an amárach, agus a fhios agam de mademoiselle ar
neamhláithreacht i bPáras, bhí comhairle warningly dó a tharraingt siar di as an méid sa chéad cheithre
D'fhéadfadh go mbeadh agus fiche uair an chloig sa chrios-contúirte do gach duine de na cáilíochta, go háirithe
siúd a bhfuil amhras naisc leis an bpáirtí Cúirte.
Anois, ní raibh aon amhras ar bith Mme. nasc de Plougastel ar leis an gCúirt.
Ní raibh sé fiú a bheith amhras - go deimhin, bhí tomhas cruthúnas é a
atá le teacht - go bhfuil na cumainn airdeallach agus uileláithreach rúnda go faire
thar an cradle na réabhlóide óga
cuireadh in iúl go hiomlán faoi na journeyings minic M. de Plougastel a Coblenz,
agus aird ar bith ar an scór seachmaill an chúis atá leo.
Mar gheall ar, ansin, ar defeat an pháirtí Cúirte sa streachailt go raibh ullmhú, an
seasamh i bPáras na Mme. nach bhféadfaí a bheith de Plougastel seachas fraught le
bheadh baol ann, agus go bhfuil contúirt a roinnt le haon aoi breithe ag a óstán.
Affection M. de Kercadiou do na mná araon quickened an eagla aroused i dó
Rabhadh Rougane ar.
Mar sin, go bhfuil nóta hastily choinsíniú, a neacht agus a dteastaíonn uaidh imploring a chara
atá le teacht ag an am céanna a Meudon.
Rinne an méara cairdiúil a complaisance céim níos faide, agus seoladh an litir
go Páras ag na lámha ar a mhac féin, a lad Chliste de naoi gcinn déag.
Bhí sé déanach sa tráthnóna an lae sin Lúnasa foirfe nuair Rougane óga
i láthair i láthair ag an Plougastel Óstán.
Bhí sé faighte chaoin ag Mme. de Plougastel salon sa, a bhfuil a splendours,
nuair in éineacht leis an aer mór ar an bhean í féin, an mac an léigear simplí,
unsophisticated anam.
Madame déanta suas a intinn ag an am céanna. Teachtaireacht phráinneach M. de Kercadiou ar nach bhfuil níos mó
ná mar a dhearbhaigh sí eagla féin agus claonais.
Chinn sí ar imeacht an toirt.
"Bien, Madame," a dúirt an óige. "Ansin mór an onóir dom mo saoire a ghlacadh."
Ach ní bheadh sí ag ligean dó dul.
Chéad an chistin a athnuachan féin, cé go rinne sí agus mademoiselle réidh, agus
ansin suíochán dó ina iompar chomh fada agus is Meudon.
Ní fhéadfadh sí ag fulaingt dó chun filleadh ar scór mar a bhí sé ag teacht.
Cé sna himthosca go léir go raibh sé níos mó ná sé dlite, go fóill ar an kindliness go
D'fhéadfadh i láthair den sórt sin a ghlacadh de agitation cheap do eile a bhí i láthair na huaire a bheidh le
luach saothair.
A bhí déanta aici níos lú ná sin, go mbeadh sí gurbh eol - más rud é aon rud níos measa - ar a laghad roinnt
uair an chloig de anguish fiú níos mó ná iad siúd a bhí cheana féin i ndán di.
Theastaigh sé, b'fhéidir, ar leath-uair an chloig le luí na gréine nuair a leagann siad amach ina iompar le
hintinn a fhágáil i bPáras ag an Porte Saint-Martin.
Thaistil siad le footman amháin taobh thiar de.
Tugadh suíochán taobh istigh den iompar leis an - Rougane - condescension terrifying
na mban, agus triallais go titim i ngrá leis Mlle. de Kercadiou, a bhfuil sé cuntas ar an
is áille atá á bhfaca sé riamh, fós
a labhair dó go simplí agus unaffectedly mar le comhionann.
An rud a chuaigh a cheann beagán, agus suaite nóisin poblachtacha áirithe a
Bhí sé féin a bheith acu go dtí seo cumadh digested go críochnúil.
Tharraing an t-iompar suas ag an mbacainn, sheiceáil ansin le picéad na Straitéise Náisiúnta
Gardaí os comhair na geataí iarainn sa phost. Féadfaidh an sáirsint i gceannas strode go dtí an doras
na feithicle.
An Chuntaois a chur ar a ceann an fhuinneog. "Is é an bac dúnta, Madame," go raibh sí
curtly eolas. "Dúnta!" Echoed sí.
An rud a bhí dochreidte.
"Ach ... ach a dhéanann tú chiallaíonn nach féidir linn a pas a fháil? "
"Nach mura bhfuil tú ceadúnas, Madame." Chlaon an sáirsint nonchalantly ar a
gailliasc.
"Is iad na horduithe go bhfuil aon duine a fhágáil nó dul isteach, gan páipéir ceart."
"Cé leis orduithe?" "Orduithe na commune Pháras."
"Ach caithfidh mé dul isteach sa tír seo tráthnóna."
Madame guth a bhí beagnach petulant. "Tá mé ag súil leis."
"Sa chás sin in iúl Madame fháil ar chead."
"Cá bhfuil sé le fáil?" "Ag an Óstán de Ville nó ag an
ceanncheathrú d'alt Madame ar. "Mheas sí faoi láthair.
"Chun an t-alt, ansin.
A bheith chomh maith mar a insint mo coachman a thiomáint go dtí an Rannóg Bondy. "
Saluted di agus sheas sé ar ais. "Alt Bondy, Rue des Morts," Celebrais sé an
tiománaí.
Madame go tóin poill isteach ina suíochán arís, i stát de chorraí go hiomlán i bpáirt ag mademoiselle.
Rougane leagtha féin a pacify agus suaimhneas iad.
Ba mhaith leis an roinn an t-ábhar a chur in ord.
Bheadh siad is cinnte a thugtar ar chead.
Cad a d'fhéadfadh a bheith ann is féidir cúis a dhiúltú dóibh?
A fhoirmiúlacht ach ní bhíonn ach, tar éis an tsaoil!
A dhearbhú uplifted iad ach chun iad a ullmhú le haghaidh níos mó fós as cuimse
dejection láthair nuair a bhuail siad le diúltú cothrom ó uachtarán na
alt a fuair na Cuntaoise.
"D'ainm, Madame?" Gur iarr sé brusquely.
Tá eile drochbhéasach den saghas is úire poblachtach, nár ardaigh sé fiú amach
de deference chun na mban nuair a tháinig siad.
Bhí sé ann, bheadh sé in iúl duit, chun dualgais a oifige a chomhlíonadh, gan
thabhairt rince-ceachtanna.
"Plougastel," arís agus arís eile sé tar éis di, gan teideal, amhail is dá mba é an t-ainm
de bÚicéir búistéir nó. Thóg sé síos ar imleabhar trom ó scairbh ar
a cheart, d'oscail sé agus chas an leathanaigh.
Bhí sé saghas eolaire de chuid alt. Faoi láthair fuair sé cad a lorg sé.
"Comte de Plougastel, Óstán Plougastel, Rue du Paradis.
An bhfuil go bhfuil sé? "
"Sin é an ceart, monsieur," fhreagair sí, leis an méid a civility fhéadfadh sí coimhéirghe roimh
an fear ar rudeness affronting.
Bhí tost nóiméad fada, ar lena linn a ndearna sé staidéar ar iontrálacha áirithe penciled
i gcoinne an t-ainm.
Bhí an rannóg ag obair sna seachtainí anuas go córasach i bhfad níos mó ná mar a bhí
go ginearálta amhrasta.
"Tá do fear céile le leat, Madame?" D'iarr sé curtly, a shúile conning fós go
leathanach. "M. Níl le Comte le liom, "fhreagair sí,
béim ar an teidil.
"Nach bhfuil tú?" D'fhéach sé suas go tobann, agus d'ordaigh ar
h Sracfhéachaint ar a chuma drochamhras sin a chumasc le derision.
"Cá bhfuil sé?"
"Nach bhfuil sé i bPáras, monsieur. "Ah! An bhfuil sé ag Coblenz, é do bharúil? "
Madame Bhraith casadh fuar í féin. Bhí rud éigin ominous i ngach seo.
Leis an méid a chuir deireadh leis an ailt sin iad féin go maith ar an comings agus
goings a n-áitritheoirí? Cad é a bhí á n-ullmhú?
Bhí sí tuiscint ar a bheith gafa, do thógaint i glan a bhí caitheadh unseen.
"Níl a fhios agam, monsieur," a dúirt sí, a guth unsteady.
"Ar ndóigh, nach bhfuil."
Dhealraigh sé go sneer. "Is cuma.
Agus gur mian leat a fhágáil Páras chomh maith? Cén áit is mian leat dul? "
"Chun Meudon."
"Do ghnó ann?" Léim an fhuil a a aghaidh.
Bhí a chuid insolence unbearable le bean riamh ina saol gach aon rud a bhí ar eolas
ach is ionann an deference ndícheall ó inferiors agus araon.
Mar sin féin, a bhaint amach go raibh sí duine le duine le fórsaí go hiomlán nua, sí
rialaithe féin, stifled a fala, agus freagraíodh go seasta.
"Is mian liom a dhéanamh leis an bhean, Mlle. de Kercadiou, ar ais chuig a uncail a bhfuil cónaí
ann. "An bhfuil" go bhfuil gach?
Beidh lá eile a dhéanamh le haghaidh sin, Madame.
Níl an t-ábhar cnaipe. "" Maithiúnas, monsieur, le linn é an t-ábhar an-
cnaipe. "
"Níor thug tú dom cinnte de, agus ar na bacainní atá dúnta go léir nach féidir leo a chruthú
na cúiseanna is práinní agus sásúil ar mhian leo chun pas a fháil.
Beidh tú ag fanacht, Madame, go dtí go bhfuil an srian bhaint astu.
Dea-tráthnóna. "" Ach, monsieur ... "
"Dea-tráthnóna, Madame," arís agus arís eile sé go suntasach, dífhostú níos
contemptuous agus despotic ná aon ríoga "Tá tú cead chun dul."
Madame chuaigh amach le Aline.
Bhí an dá quivering leis an fhearg go raibh áitigh críonnacht iad a bhaint de.
Dhreap siad isteach ar an chóiste arís, ar mian leis go thiomáint abhaile.
Astonishment Rougane ar iompú isteach i dismay nuair a dúirt siad dó cad a bhí déanta ar siúl.
"Cén fáth nach bhfuil iarracht a dhéanamh an Óstán de Ville, Madame?" Mhol sé.
"Tar éis sin?
Bheadh sé useless. Ní mór dúinn éirí as sinn féin a bheidh fágtha sa
Go dtí go Páras na bacainní atá oscail arís. "" B'fhéidir nach mbeidh sé ábhar a chur chugainn ceachtar
bealach faoin am sin, Madame, "a dúirt Aline.
"Aline!" Exclaimed sí i horror. "Mademoiselle!" Adeir Rougane ar an gcéanna
faoi deara.
Agus ansin, mar a fheictear dó go gcaithfidh daoine a choinneáil sa bhealach seo a bheith i roinnt
contúirte nach inaitheanta go fóill, ach ar an gcuntas sin níos dreadful, leag sé a wits a
oibre.
Toisc go raibh siad ag druidim leis an Plougastel Óstán uair amháin níos mó, d'fhógair sé go raibh sé
Bhí an fhadhb a réiteach. "Bheadh pas ó gan a dhéanamh go cothrom
maith, "d'fhógair sé.
"Éist, anois, agus muinín dom. Beidh mé ag dul ar ais chuig Meudon ag aon uair amháin.
Beidh mo athair a thabhairt dom dhá ceadanna - ceann do féin amháin, agus ceann eile ar feadh trí
daoine - ó Meudon go Páras agus ar ais go dtí Meudon.
Mé reenter bPáras le mo chead féin, atá mé ar aghaidh ansin a mhilleadh, agus saoire táimid
le chéile, táimid ag trí cinn, ar neart an ceann eile atá in ionannas féin mar dhuine a
thagann ó Meudon le linn an lae.
Tá sé simplí go leor, tar éis an tsaoil. Má théim ag an am céanna, beidh mé ar ais go dtí-oíche. "
"Ach cén chaoi a fhágann tú?" D'iarr Aline. "Bhí mé? Pooh!
Mar sin, tá aon imní.
Is é mo athair Méara Meudon. Tá go leor a bhfuil aithne air.
Beidh mé ag dul go dtí an Óstán de Ville, agus iad a insint cad é, tar éis an tsaoil, fíor - go bhfuil mé
gafa i bPáras ag an deiridh de na constaicí, agus go bhfuil mo athair ag súil
dom abhaile an tráthnóna seo.
Beidh siad pas dom tríd. Tá sé simplí go leor. "
Muinín a uplifted arís iad. An rud chuma chomh furasta le sé ionadaíocht
sé.
"Ansin lig do phas a bheith ar feadh ceithre mo chara,," begged Madame air.
"Tá Jacques," a mhínigh sí, ag léiriú an footman a bhí díreach tar
cúnamh dóibh tuirlingt.
Rougane imigh muiníneach as go luath ar ais, rud a fhágann siad fanacht go dtagann sé le
an mhuinín chéanna.
Ach d'éirigh leis an uair an chloig ar a chéile, an oíche dúnta i, bedtime tháinig, agus fós
ní raibh aon chomhartha den fhilleadh dó.
Fhan siad go dtí meán oíche, gach ceann ag ligean don duine eile ar mhaithe le lán-mhuinín
leanúnach, ionradh gach trí premonitions doiléir de olc, ach an beguiling
ama ag imirt tric-trac sa mór
salon, amhail is nach raibh siad imníoch shíl amháin eatarthu.
Ag deireanach ar an stróc na meán oíche, sighed Madame agus d'ardaigh.
"Beidh sé ar a-amárach maidin," a dúirt sí, ní chreidiúint é.
"Ar ndóigh," aontaigh Aline. "Bheadh sé i ndáiríre dodhéanta
dó a bheith ar ais chuig-oíche.
Agus beidh sé i bhfad níos fearr chun taisteal chuig amárach.
Ba mhaith leis an turas ag uair an chloig déanach sin ina bonn i bhfad tú amhlaidh, Madame daor. "
Dá bhrí sin, rinne siad gcéill.
Go luath ar maidin bhí awakened siad ag gleo na cloig - an tocsins na n-alt
ringing an t-aláram.
Chun a tháinig ina dhiaidh sin geit a chluasa an rollta na drumaí, agus ag aon am amháin iad
Chuala an fuaimeanna an iliomad ar an mháirseáil.
BPáras a bhí ag ardú.
Níos déanaí fós tháinig an CREATHANNA de beaga-arm i gcéin agus an borradh níos doimhne
gunna. In éineacht Cath idir na fir ar an
rannóga agus na fir na Cúirte.
Bhí na daoine sa ionsaigh arm an Tuileries.
Ráflaí wildest eitil i ngach treo, agus cuid acu a fuair a mbealach tríd an
seirbhísigh don Plougastel Óstán, den troid uafásach do na Palace a bhí le
deiridh sa massacre purposeless de gach
iad siúd a tréigeadh an monarc inveirteabrach ann, ag an am céanna a chur féin agus
a theaghlach faoi chosaint an Tionóil.
Purposeless go dtí deireadh, riamh a ghlacadh ar an gcúrsa in iúl dó ag olc
comhairleoirí, ullmhaithe aige do fhriotaíocht ach amháin go dtí an gá atá le friotaíocht i ndáiríre
D'éirigh leis sin, d'ordaigh sé géilleadh a
a d'fhág iad siúd a bhí sheas sé leis an gceann deireanach ag an trócaire ar Mob frenzied.
Agus cé go raibh sé sin ag tarlú sa Tuileries, an bheirt bhan ag an Óstán
Plougastel waited fós ar ais Rougane, cé anois le riamh-laghdú
tá súil agam.
Agus ní raibh Rougane ar ais. Ní raibh an affair láithreoidh sé amhlaidh, simplí do na
athair leis an mac. Rougane an elder bhí ceart eagla ar a
é féin a thabhairt ar iasacht den sórt sin píosa mheabhlaireacht.
Chuaigh sé lena mhac a chur in iúl M. de Kercadiou ar an méid a tharla, agus d'inis
frankly dó an rud molta a mhac, ach nach dared sé sin a dhéanamh.
M. de Kercadiou ag iarraidh bogadh dó Paidreacha agus fiú ag an tairiscint
breabanna. Ach d'fhan Rougane ghnólacht.
"Monsieur," a dúirt sé, "má thángthas air i mo choinne, mar a bheadh sé dosheachanta, mé
Ba chóir go hang ar sé.
Seachas sin, agus in ainneoin mo imní a dhéanamh ar fad i mo chumhacht chun freastal ort, tá sé
a bheadh sárú iontaoibhe, mar shampla ní raibh mé in ann smaoineamh.
Ní mór duit a iarraidh orm, monsieur. "
"Ach cad a dhéanann tú conceive Tá dul chun tarlú?" D'iarr an fear leath-demented.
"Tá sé cogadh," a dúirt Rougane, a cuireadh ar an eolas go maith, mar atá feicthe againn.
"Cogadh idir na daoine agus na Cúirte.
Táim desolated gur chóir do mo rabhadh gur tháinig an ró-mhall.
Ach, nuair a dúirt go léir, ní dóigh liom go mór leat aláraim duit féin.
Ní ghlacfar le Cogadh a dhéanamh ar na mná. "
M. de Kercadiou do lean do chompord a ghabhann leis an dearbhú i ndiaidh an méara agus a mhac a bhí
imigh.
Ach ar chúl a intinn fhan ann an t-eolas ar an tráchta ina M. de
Bhí baint Plougastel. Cad a tharlaíonn má bhí na réabhlóidithe go cothrom
an eolas go maith?
Agus an rud is dócha go raibh siad. Bhí an ciontóirí mná-tíre pholaitiúil
aforetime ar eolas ag fulaingt le haghaidh na peacaí a n-fir.
Rud ar bith a bhí i upheaval tóir is féidir, agus go mbeadh Aline a bheith nochta
i gcomhpháirt leis Mme. de Plougastel.
Go déanach oíche sin, mar a shuigh sé gloomily i leabharlann a dhearthár, an píopa a bhí aige
solace lorg múchfar idir a mhéara, tá tháinig knocking géar ag an
doras.
Chun an seneschal aois Gavrillac a chuaigh go dtí oscailte ann sheas le fios ar an
tairseach le fear caol óga i surcoat dorcha olóige, an sciortaí a shroich síos
dá laonna.
Chaith sé buataisí, buckskins, agus claíomh beaga, agus babhta a waist bhí
saise bratach trí dhath, ina hata ar cockade bratach trí dhath, rud a thug dó breathnú oifigiúil
thar a sinister do na súile an sean-
retainer de feudalism, a roinn ar an iomlán a mháistir ar eagla atá inniu ann.
"Mian Monsieur?" D'iarr sé, idir an meas agus mistrust.
Agus le guth briosc geit ansin dó.
"Cén fáth, Benoit! Ainm an ainm!
An ndearna tú dearmad go hiomlán dom? "
Le lámh a chroitheadh a ardaíodh an sean-fhear an lantern a rinne sé amhlaidh mar le caith solas a
níos iomláine ar a ghnúis, lean ar fud an-mouthed.
"M. Andre! "Adeir sé.
"M. Andre! "Agus ansin fhéach sé ar an sais agus an
cockade, agus hesitated, cosúil ag caillteanas.
Ach céimnithe Andre-Louis anuas air isteach sa vestibule leathan, lena urlár tessellated
na dubh-agus-bán marmair. "Mura bhfuil mo godfather scor go fóill, a chur
dom dó.
Má tá sé ar scor, dom a ghlacadh chuige léir mar an gcéanna. "
"Ó, ach is cinnte, M. Andre - rn agus mé cinnte go mbeidh sé ravished a fheiceann tú.
No, nach bhfuil sé ar scor go fóill.
Sa tslí seo, M. Andre; ar an mbealach seo, má tá tú le do thoil. "
An ceann comhairimh Andre-Louis, shroich Meudon ar leath uair a chloig ó shin a bhí imithe, díreach chuig an
D'fhéadfadh méara le haghaidh roinnt nuacht cinnte faoi cad a bheith ag tarlú i bPáras chóir go ceachtar
a dhaingniú nó deireadh a chur leis an ráflaí ominous go
bhuail sé i síormhéadú toirt mar a chuaigh sé an chaipitil.
Rougane iúl dó gur éirí amach a bhí ar tí tarlú, go raibh cheana féin ar an ailt
sheilbh féin de na constaicí, agus go raibh sé dodhéanta do dhuine ar bith nach
creidiúnaithe go hiomlán a chur isteach nó a fhágáil ar an gcathair.
Andre-Louis bowed a cheann, a chuid smaointe ar an gravest.
Sé go raibh ar feadh tamaill fheictear an baol seo an dara réabhlóid ó laistigh den
chéad uair, a d'fhéadfadh a scriosadh gach rud a bhí déanta, agus ar an reins na cumhachta a thabhairt
le sástacht villainous a bheadh plunge an tír ag dul isteach Anarchy.
An rud a bhí eagla air go raibh níos mó ná riamh ar an bpointe ar siúl.
Mbeadh sé ag dul ar ag an am céanna, go bhfuil an-oíche, agus féach dó féin a bhí ag tarlú.
Agus ansin, mar a bhí sé ag fágáil, chas sé arís chun Rougane a iarraidh más M. de Kercadiou
bhí fós ag Meudon.
"Tá a fhios agat air, monsieur?" "Tá sé mo godfather."
"Do godfather! Agus tú ag ionadaí!
Cén fáth, ansin, féadfaidh tú a bheith an fear an-riachtanais sé. "
Agus d'inis sé dó Rougane a mhic errand i bPáras an tráthnóna sin agus ar a bharr.
Ní raibh gá le níos mó.
Sin dhá bhliain ó shin ba chóir a godfather ar cibé téarmaí áirithe gur dhiúltaigh sé a chuid
teach a mheá do rud ar bith i láthair na huaire.
D'fhág sé a iompar ag taisteal ar an teach ósta beag agus chuaigh sé díreach go dtí M. de
Kercadiou.
Agus M. de Kercadiou, geit i uair an chloig den sórt sin leis an apparition tobann, ceann amháin
ina choinne a nursed sé casaoid searbh, bheannaigh sé i dtéarmaí beagnach mar an gcéanna le
iad siúd ina bhfuil sa seomra céanna bhí sé
bheannaigh sé ar ócáid den chineál céanna uair amháin sula.
"Cad ba mhaith leat anseo, a dhuine uasail?" "Chun freastal ort más féidir, mo seanóir,"
Bhí an freagra dhí-armáil.
Ach ní raibh sé de dhí-armáil M. Kercadiou. "Tá tú d'fhan siad amach chomh fada go raibh súil agam
ní bheadh tú isteach arís dom. "
"Níor chóir dom a disobey chuaigh tú anois nach raibh sé ar an súil gur féidir liom a bheith
na seirbhíse. Feicthe agam Rougane, an méara ... "
"Cad é a rá nach bhfuil tú ar tí venturing a disobey?"
"Forbade tú dom do theach, monsieur." M. de Kercadiou Stán air helplessly.
"Is é sin an fáth go Agus nach bhfuil tú ag teacht in aice liom san am seo go léir?"
"Ar ndóigh. Cén fáth eile? "
M. de Kercadiou Lean stare.
Ansin swore sé faoina anáil. Disconcerted sé air a bheith acu chun déileáil le
fear go áitigh air ag cur air sin literally.
Bhí sé ag súil go mbeadh Andre-Louis tagtha contritely a ligean isteach ar a locht agus impigh
a bheidh le déanamh ar ais i dtús báire. Dúirt sé amhlaidh.
"Ach conas a d'fhéadfadh tá súil agam go bhfuil tú i gceist níos lú ná dúirt tú, monsieur?
Bhí tú cinnte mar sin go han-i do dhearbhú.
Cad a d'fhéadfadh a nochtadh contrition d'fhóin siad dom gan cuspóir leasú?
Agus bhí mé aon nóisean leasú. Is féidir linn a bheith fós buíoch as sin. "
"Buíoch?"
"Tá mé ionadaí. Tá mé cumhachtaí áirithe.
Tá mé an-opportunely ais go Páras. An féidir liom freastal ort sa chás nach féidir Rougane?
Ba mhaith leis an riachtanas, monsieur, cosúil go bhfuil an-phráinneach má tá an leath an méid a doigh liom
fíor. Ba chóir go Aline a chur i sábháilteacht ag an am céanna. "
M. de géilleadh gan choinníoll Kercadiou.
Tháinig sé breis agus ghlac siad lámh Andre-Louis '.
"Mo buachaill," a dúirt sé, agus bhí sé ar athraíodh a ionad feiceálach, "tá tú i uaisle áirithe
nach bhfuil ar a dhiúltú.
Má tá an chuma liom harsh in éineacht leat, agus ansin, bhí sé mar go raibh mé ag troid i gcoinne d'olc
proclivities.
Atá ag teastáil mé chun tú a choinneáil amach as an cosán olc an pholaitíocht a thógadh é seo
tír isteach pas trua sin uafásach sin.
An namhaid ar an teorainn; cogadh cathartha ar tí é a lasair amach sa bhaile.
Is é sin an méid atá agat réabhlóidithe déanta. "
Ní raibh Andre-Louis argóint.
Rith sé ar. "Maidir Aline?" D'iarr sé.
Agus freagraíodh é féin ar a cheist féin: "Tá sí i bPáras, agus ní mór í a thabhairt amach as an
sé ag an am céanna, sula dtiocfaidh an áit ina Shambles, chomh maith d'fhéadfadh sé uair an passions
atá curtha brewing léir na míonna atá ligthe ar cíos scaoilte.
Tá plean Óga Rougane ar maith. Ar a laghad, ní féidir liom smaoineamh ar cheann níos fearr. "
"Ach ní bheidh an elder Rougane éisteacht de."
"Ciallaíonn tú nach mbeidh sé é a dhéanamh ar a fhreagracht féin.
Ach thoiligh sé é a dhéanamh ar mianach.
Mé gur fhág sé nóta thar mo shíniú á rá go bhfuil a sheoladh go sábháilte-do Mlle. de
Kercadiou dul go Páras agus seol ar ais é d'eisigh sé i gcomhréir le horduithe
as dom.
Is iad na cumhachtaí a sheoladh I agus a dheimhnigh mé dom é a dóthain
cúiseanna a thugtar chun géilleadh agam san.
D'fhág mé dó go nóta ar an tuiscint go bhfuil sé chun é a úsáid ach amháin i
cás mhór, as a chuid féin a chosaint. I malartú thug sé dom an-sábháilte
iompar. "
"Tá tú cheana féin é!" Thóg M. de Kercadiou an bhileog páipéir
atá i seilbh Andre-Louis amach. Chroith a lámh.
Chuaigh sé go dtí an bhraisle na coinnle lasta agat ar an consól agus screwed i mbun a
gearr-radharcach súile a léamh.
"Má tá tú go bhfuil a sheoladh chuig Páras ag Rougane óga ar maidin," a dúirt Andre-Louis, "Aline
Ba chóir go mbeadh anseo faoi mheán lae. Ní dhéanfaidh aon ní, ar ndóigh d'fhéadfaí, a dhéanamh chun-oíche
gan amhras provoking.
Is é an uair an chloig ró-mhall. Agus anois, monsieur mo godfather, tá a fhios agat
fáth go díreach intrude mé ag sárú do orduithe.
Má tá aon bhealach eile inar féidir liom freastal ort, caithfidh tú ach ag an am céanna a ainm sé liom
Táim anseo. "" Ach tá, Andre.
Nár Rougane insint duit go raibh daoine eile ... "
"Luaigh sé Mme. de Plougastel agus a sheirbhíseach dó. "
"Cén fáth Ansin ...?"
M. de Kercadiou bhris amach, ag breathnú ar a cheist.
An-go sollúnta Chroith Andre-Louis a cheann. "Is é sin dodhéanta," a dúirt sé.
Béal M. de Kercadiou ar thit oscailte i astonishment.
"Dodhéanta!" Arís agus arís eile é. "Ach cén fáth?"
"Monsieur, is féidir liom a dhéanamh cad tá mé ag déanamh do Aline gan cion mo choinsiasa.
Thairis sin, le haghaidh Aline ba mhaith liom mo choinsiasa dhéanann cionta agus é a dhéanamh.
Ach Mme. Plougastel de i gcás an-difriúil.
Ní Aline ná aon cheann dá cuid a bheith i gceist i frith-réabhlóideach obair,
a bhfuil an foinse fíor an anachain atá ina bhagairt anois scoitheadh dúinn.
Is féidir liom a fháil a bhaint as Páras gan oirbhire féin-, cinnte dearfa go bhfuil mé
ag déanamh aon rud go bhféadfadh aon duine amháin cáineadh, nó a d'fhéadfadh a bheith ina n-ábhar
fiosrúcháin.
Ach Mme. Is de Plougastel an bhean chéile de M. Comte le de Plougastel, a bhfuil go léir ar fud an domhain
a fhios a bheith ina ghníomhaire idir an Chúirt agus an emigres. "
"Is é sin gan aon locht dá cuid," adeir M. de Kercadiou trí chuid consternation.
"Comhaontaithe.
Ach d'fhéadfadh sí a iarraidh tráth ar bith a bhunú ar an bhfíric nach bhfuil sí ina páirtí
leis na ainlithe. Tá sé ar eolas go raibh sí i bPáras go lá.
Chóir go mbeadh sí a lorg chun amárach agus ba chóir é a fuarthas amach go bhfuil sí imithe, fiosrúcháin
Beidh a dhéanamh cinnte, as a gcaithfidh sé mar thoradh ar go bhfuil mé feall ar mo iontaobhais, agus
mí-úsáid mo chumhachtaí chun freastal ar deireadh pearsanta.
Tá súil agam, monsieur, go mbeidh tú a thuiscint go bhfuil an baol ró-mhór le bheith ar siúl ar feadh
ar mhaithe le strainséir. "" A strainséar? "a dúirt an Seigneur
reproachfully.
"Beagnach strainséir dom," a dúirt Andre-Louis.
"Ach nach bhfuil sí ina strainséir dom, Andre. Tá sí mo chol ceathrair agus an-daor agus luacháil
cara.
Agus, méaduithe mon Dieu, bhfuil le rá agat ach an phráinn atá ag dul amach as Páras.
Ní mór di a bheith rescued, Andre, ar na costais go léir - caithfidh sí a bheith rescued!
Cén fáth go bhfuil, a cás a infinitely níos práinní ná Aline an! "
Sheas sé ar suppliant sular Godson, an-difriúil anois as an fear Stern a
Bhí bheannaigh sé ar a theacht.
Bhí a aghaidh pale, a lámha Chroith, agus bhí coirníní de perspiration ar a
brow. "Monsieur mo godfather, ba mhaith liom aon rud a dhéanamh
sa chúis.
Ach ní féidir liom é seo a dhéanamh. Chun tarrthála a d'fhéadfadh a chiallaíonn ruin do Aline agus
féin chomh maith le do dom. "" Ní mór dúinn a chur ar an mbaol. "
"Tá ceart agat a labhairt ar do shon féin, ar ndóigh."
"Ó, agus ar do shon, creidim dom, Andre, ar do shon!"
Tháinig sé in aice leis an fear óg.
"Andre, implore mé chun tú a chur ar mo focal le haghaidh sin, agus chun cead a fháil le haghaidh Mme. de
Plougastel. "Andre d'fhéach sé ar mystified air.
"Tá sé seo iontach," a dúirt sé.
"Tá mé buíoch cuimhní an bhean leas i dom ar feadh cúpla lá uair amháin nuair a
Bhí leanbh, agus arís níos déanaí i bPáras nuair a d'iarr sí a thiontú dom leis an méid a
cuntais sí an creideamh fíor polaitiúil.
Ach ní féidir liom mo mhuineál riosca as a cuid - gan aon, ná mise, ná Aline ar ".
"Ah! Ach, Andre ... "" Is é sin mo focal deireanach, monsieur.
Tá sé ag fás go déanach, agus an fonn mé a chodladh i bPáras. "
"Níl, aon! Fan! "
An Tiarna na Gavrillac bhí ar taispeáint comharthaí anacair unspeakable.
"Andre, ní mór duit!"
Ní raibh sa insistence seo agus, níos mó fós, ar an modh a frenzied de,
rud éigin mar sin míréasúnta nach bhféadfadh Andre theipeann ar glacadh leis go bhfuil roinnt agus dorcha
ghluaiste mistéireach leagan taobh thiar de.
"Caithfidh mé?" Echoed sé. "Ní mór dom Cén fáth?
Do chúiseanna, monsieur? "" Andre, tá mo cúiseanna mór. "
"Pray deis dom a bheith ar an mbreitheamh den."
Bhealach Andre-Louis 'bhí beagnach peremptory. An t-éileamh an chuma a laghdú M. de Kercadiou
a éadóchas. Paced sé an seomra, a lámha-fáiscthe daingean
taobh thiar dó, wrinkled a brow.
Ag seo caite tháinig sé chun seasamh roimh a Godson. Ní féidir "tú mo focal le haghaidh sé go bhfuil na
cúiseanna ann? "adeir sé i anguish. "I hábhar den sórt sin mar seo - ceist a
Is féidir i gceist mo mhuineál?
Ó, monsieur é, go réasúnta? "" Tá mé mo focal violate onóra, mo mhionn, má
insint duit. "
M. de Kercadiou iompú ar ***úl, wringing a lámha, a riocht piteous infheicthe; ansin
iompú arís le Andre.
"Ach sa extremity, sa extremity éadóchasach, agus ós rud é tú ungenerously sin
seasann, beidh mé a insint duit. Dia cabhrú liom, tá mé aon rogha.
Beidh sí a bhaint amach nuair a fhios aici.
Andre, mo buachaill ... "shos sé arís, fear eagla.
Chuir sé a lámh ar a Godson ar ghualainn, agus a chuid iontas mhéadú Andre-Louis
fheictear go bhfuil níos mó ná sin a pale, gearr-radharcach súile raibh scannán na ndeor.
"Mme. Is de Plougastel do mháthair. "
Dhiaidh sin, ar feadh nóiméad fada, Silence utter. Ní raibh an rud gur dúradh leis
láithreach thuiscint. Nuair a tháinig an tuiscint ag deireanach Andre-
Chéad impulse Louis 'bhí go caoin amach.
Ach possessed sé é féin, agus d'imir sé leis an Stoic.
Caithfidh sé a bheith ag imirt riamh rud éigin. Bhí sin ina nádúr.
Agus bhí sé fíor ar a nádúr fiú sa láthair uachtaracha.
Lean sé air go dtí go adh, ag cloí go instinct *** histrionic, d'fhéadfadh sé muinín
é féin a labhairt gan emotion.
"Feicim," a dúirt sé, ar deireadh, go leor coolly. Bhí a intinn a scuabadh ar ais thar an am atá caite.
Go tapa sé athbhreithniú ar a chuid cuimhní Mme. de Plougastel, a uimhir uatha má treallacha
leas sa air, an meascán aisteach an gean agus wistfulness atá sí ar bhealach
i dtreo go raibh sé i láthair i gcónaí, agus ag
deireanach thuig sé go raibh an oiread sin intrigued dó go dtí seo.
"Feicim," a dúirt sé arís; agus chuir sé anois, "Ar ndóigh, bheadh ar bith ach amadán guessed
sé i bhfad ó shin. "
Bhí sé de M. Kercadiou a cried amach, M. de Kercadiou a recoiled mar ó buille.
"Mo Dhia, Andre, an méid atá déanta agat? Is féidir leat fógra den sórt sin sa
faisean? "
"Agus cé agat dom é a ghlacadh? Ba chóir é iontas orm a fháil amach go bhfuil mé
Bhí máthair? Tar éis an tsaoil, tá máthair le fíor-riachtanach
ngá atá le fáil ceann amháin ar rugadh féin. "
Shuigh sé síos go tobann, a cheilt ar an bhfíric ró-nochtadh go raibh a géaga chroitheadh.
Tharraing sé ciarsúr as a phóca chun mop a brow, bhí méadú a taise.
Agus ansin, go leor go tobann, fuair sé é féin ag gol.
Ag an radharc na Tears sruthú ciúin síos atá os D'iompaigh ionas go
pale, tháinig M. de Kercadiou go tapa ar fud dó.
Shuigh sé síos in aice leis agus chaith le lámh affectionately thar a ghualainn.
"Andre, mo lad bocht," murmured sé. "I. ..
Bhí mé amadán go leor chun smaoineamh raibh tú aon chroí.
Deceived tú dom le do gcéill ifreanda, agus feicim anois ...
Feicim ... "
Ní raibh sé cinnte cad a bhí sé go bhfaca sé, nó eile hesitated sé a chur in iúl dó.
"Tá sé rud ar bith, monsieur. Tá mé tuirseach amach, agus ... agus tá mé fuar i
an ceann. "
Agus ansin, teacht ar an chuid nach bhfuil neart aige chumhacht, chaith sé sé suas go tobann, Utterly
tréigthe ar fad gcéill. "Cén fáth ... cén fáth go raibh seo go léir
Mystery? "D'iarr sé.
"An raibh sé i gceist go nár chóir a fhios agam?" "Bhí sé, Andre.
Tá sé ... Bhí sé a bheith, ar mhaithe le críonnacht '. "" Ach cén fáth?
Comhlánaigh do mhuinín, a dhuine uasail.
Surely nach féidir leat a fhágáil sé ann. Ag inis dom an oiread sin, ní mór duit a insint dom
ar fad ".
"Is é an chúis, mo buachaill, gur rugadh tú roinnt trí bliana tar éis do mháthar
pósadh le M. de Plougastel, roinnt ocht mí dhéag tar éis M. de Plougastel
curtha ar ***úl leis an arm, agus roinnt de cheithre mhí roimh dó filleadh ar a bhean chéile.
Tá sé le hábhar go riamh M. de Plougastel amhras, agus le haghaidh teaghlach gravest
Ní mór cúiseanna drochamhras faoi.
Sin é an fáth go bhfuil an rúndacht a chaomhnú go lánmhaith.
Sin é an fáth ar bith raibh cead riamh ar an eolas.
Do mháthair betimes tháinig i Briotáine, agus faoi ainm Glactar leis chaith roinnt míonna i
an sráidbhaile Moreau. Bhí sé nuair a bhí sí ann go raibh tú
Andre-Louis d'éirigh sé níos mó ina aigne. Bhí triomaithe sé a deora.
Agus shuigh anois docht agus a bhailiú.
"Nuair a deir tú go raibh cead ag aon duine riamh ar an eolas, tá tú ag insint dom, ar ndóigh, go
tú, monsieur ... "" Ó, mon Dieu, aon! "
Tháinig an shéanadh i outburst foréigneach.
M. de Kercadiou sprang ar a chosa-ghluaiste ó thaobh Andre ar an foréigean
chuid mothúcháin. Bhí sé amhail is dá líonadh an moladh an-air
le horror.
"Bhí mé an ceann amháin eile ar a fhios. Ach nach bhfuil sé mar a cheapann tú, Andre.
Ní féidir leat a shamhlú gur cheart dom a dhéanamh chun tú, gur chóir dom a dhiúltú duit má bhí tú mo
mac? "
"Má deir tú nach bhfuil mé, monsieur, go bhfuil go leor."
"Nach bhfuil tú. Bhí mé col ceathrar Therese agus freisin, mar atá sí
Bhí a fhios go maith, a cara truest.
Bhí a fhios aici go bhféadfadh sí muinín dom; agus bhí sé i mo tháinig sí chun cabhair a fháil ina
extremity. Chomh luath, mbliana roimh, ba mhaith liom a bheith pósta
di.
Ach, ar ndóigh, níl mé an saghas fear d'fhéadfadh bean grá.
Muinín sí, áfach, le mo ghrá do léi, agus choinnigh mé di iontaobhais. "
"Ansin, bhí a m'athair?"
"Níl a fhios agam. Sí riamh dúradh liom.
Bhí sé a rún, agus ní raibh mé pry. Níl sé i mo nádúr, Andre. "
Andre-Louis fuair suas, agus sheas sé os comhair ciúin M. de Kercadiou.
"Creidim tú dom, Andre." "Ar ndóigh, monsieur; agus táim brón orm, tá mé
brón orm nach bhfuil mé do mhac. "
M. de Kercadiou a chuaigh i Godson ar láimh convulsively, agus bhí sé faoi láthair gan aon
focal labhartha. Ansin, mar a bhí siad ar ***úl óna chéile
arís:
"Agus anois, cad a dhéanann tú, Andre?" D'iarr sé.
"Anois go bhfuil a fhios agat?" Sheas Andre-Louis awhile, smaoineamh ar, ansin
bhris isteach i gáire.
Bhí an staid a Humours. Mhínigh sé iad.
"Cad é ba chóir an t-eolas difríocht a dhéanamh? An bhfuil cráifeacht filial a bheidh le glaoch ar an saol
ag fógairt ach ní bhíonn ach caidreamh?
An bhfuilim i mo mhuineál le riosca trí easpa circumspection thar ceann máthair sin
go raibh sí an-circumspect níl sé de rún riamh nochtadh di féin?
Luíonn an fhionnachtain ar an deis merest, ar titim de an dísle na ndán di.
Is é sin le mheá le liom? "" Is é an cinneadh a bhfuil tú, Andre. "
"Nay, tá sé thar dom.
Déan cinneadh é ar féidir leo, ní féidir liom. "" Ciallóidh tú gur fiú dhiúltaíonn tú anois? "
"Ciallaíonn mé go bhfuil cead agam.
Ós rud é nach féidir liom a chinneadh cad é gur chóir dom a dhéanamh, tá sé fós dom a dhéanamh ach amháin le haghaidh
cad ba chóir mac. Tá sé grotesque; ach tá an saol go léir
grotesque. "
"Ní bheidh tú, riamh aiféala é." "Ní Tá súil agam," a dúirt Andre.
"Ach Sílim go bhfuil sé an-dóchúil go mbeidh mé.
Agus anois go raibh mé a fheiceáil níos fearr Rougane arís ag an am céanna, agus an dá cheann eile a fháil uaidh
ceadanna riachtanach. Ansin, b'fhéidir go mbeidh sé níos fearr go nglacfaidh mé
orthu go Páras mé féin, ar maidin.
Má beidh tú a thabhairt dom leaba, monsieur, beidh mé a bheith buíoch.
I. .. Admhaím mé go bhfuil mé ar éigean a dhéanamh i gcás
níos mó a-oíche. "