Tip:
Highlight text to annotate it
X
LEABHAR-aonú. CAIBIDIL I - CUID 2.
AN SHOE beag.
Tá gáire guttural fhreagair ón taobh istigh den bhalla leis na focail fuilteach - "hah!
hah! hah "-! faire ar giofógach an sagart ar scor i dtreo na Pont Notre-
Dáma.
Éisteadh A cavalcade sa treo sin. Gur aithin an cailín óg spiteful
recluse. Panting le terror, rinne sí iarracht disengage
í féin.
Writhed sí, rinne sí a thosaíonn go leor de na agony agus éadóchais, ach tá an ceann eile ar siúl aici le
neart dochreidte.
Na méara thrua agus a bony brúite uirthi, clenched ar a flesh agus bhuail sé thart ar
sé. Bheadh amháin a dúirt go raibh sé sin ar láimh
seamaithe di lámh.
Bhí sé níos mó ná slabhra, níos mó ná srian, níos mó ná fáinne d'iarann, bhí sé ina
péire maireachtála pincers endowed le faisnéis, a tháinig as an mballa.
Thit sí ar ais i gcoinne an bhalla ídithe, agus ansin an eagla an bháis ghlac seilbh
dá cuid.
Shíl sí ar an áilleacht na beatha, an óige, den tuairim na bhflaitheas, na gnéithe
an nádúir, a ghrá do Phoebus, ar fad a bhí téaltaithe agus go léir go raibh
druidim, an sagart a bhí
cáineadh di, an headsman a bhí le teacht, na Gallows a bhí ann.
Ansin mhothaigh sí mount sceimhle go dtí na fréamhacha an-an cuid gruaige agus a chuala sí an magadh
gáire an recluse, ag rá go di i ton an-íseal: "hah! hah! hah! tá tú
ag dul a bheith crochadh é! "
Iompaigh sí ag fáil bháis le breathnú i dtreo na fuinneoige, agus beheld sí an aghaidh fíochmhar an
sacked bean rialta tríd na barraí. "Cad é atá déanta agam duit?" A dúirt sí, beagnach
lifeless.
Ní dhearna an recluse freagra, ach thosaigh mumble le singsong irritated, magadh
tuin chainte: "Daughter na hÉigipte! iníon na hÉigipte! iníon na hÉigipte! "
The Esmeralda míshásta thit a ceann faoi bhun a cuid gruaige flowing, a thuiscint
go raibh sé aon bheith ag an duine a bhí aici chun déileáil leis.
Gach ag an am céanna exclaimed the recluse, mar cé bhí tógtha ag an giofógach ar cheist ar fad
an am seo a bhaint amach di ,--"' inchinn Cad atá déanta agat dom? 'a rá leat!
Ah! méid atá déanta agat dom, giofógach!
Bhuel! Bhí mé ag éisteacht .-- leanbh! fheiceann tú!
Bhí mé leanbh! leanbh, Deirim libh -! cailín deas beag -! mo Agnes "chuaigh sí ar
wildly, kissing rud éigin sa dorchadas .-- "Bhuel! a fheiceann tú, iníon na hÉigipte? siad
Bhí mo pháiste as dom; ghoid siad mo pháiste; ith siad mo pháiste.
Is é sin an méid atá déanta agat dom "D'fhreagair an cailín óg ar nós uan,. -
"Alas! Perchance Ní raibh mé a rugadh ansin! "
"Oh! yes! "fhill na recluse," ní mór duit gur rugadh.
Bhí tú ina measc.
Bheadh sí a bheith ar an aois chéanna mar atá tú! mar sin - tá mé anseo cúig bliana déag;! cúig bliana déag
d'fhulaing mé; cúig bliana déag tá mé ag guí; cúig bliana déag tá mé buille mo cheann
i gcoinne na ceithre ballaí - mé in iúl duit go bhfuil
'Twas a ghoid the gypsies uirthi ó dom, gcloiseann tú sin? agus d'ith uirthi lena n-
fiacla .-- An bhfuil croí? a shamhlú le seinm leanbh, sucking leanbh; ina chodladh leanbh.
Tá sé sin neamhchiontach de rud -! Bhuel! sin, is é sin cad a ghlac siad ó dom, cad iad
maraíodh. An Dia a fhios go maith sé go maith!
Go lá, is é mo sheal; Tá mé ag dul a ithe an giofógach .-- Oh!
Ba mhaith liom greim tú go maith, más rud é nach raibh cosc a chur ar na barraí dom!
Is é mo cheann ró-mhór -! Ceann beag lag! fad a bhí sí ina chodladh!
Agus má dhúisigh siad suas í nuair a thóg siad di, i vain d'fhéadfadh sí caoin; ní raibh mé ann -!
Ah! máithreacha giofógach, devoured tú mo leanbh! teacht ar do chuid féin a fheiceáil. "
Ansin thosaigh sí ag gáire nó gnash di fiacla, do resembled an dá rud gach
eile sa mhéid is go aghaidh buile. An lá a bhí ag tosú ag breacadh an lae.
An gleam ashy solas dimly ardán seo, agus d'fhás an Gallows níos mó agus níos éagsúil i
an chearnóg.
Ar an taobh eile, i dtreo an droichead Notre-Dame, na mbocht dhaoradh
cailín fancied a chuala sí an fhuaim marcra druidim.
"Madam," adeir sí, clasping a lámha agus ag titim ar a ghlúine, disheveled,
distracted, buile le fright; "bhean uasail! Tá pity!
Tá siad ag teacht.
Liom a dhéanamh ar rud ar bith a thabhairt duit. Ba mhian leat a fheiceáil dom bás sa
faisean Uafásach roimh do shúile an-? Tá tú trua, tá mé cinnte.
Tá sé ró-frightful.
Lig dom a dhéanamh ar mo éalú. Scaoileadh dom!
Trócaire. Ní mian liom go bás mar sin! "
"Tabhair dom mo pháiste ar ais!" A dúirt an recluse.
"Trócaire! Trócaire! "
"Tabhair dom mo pháiste ar ais!" "Release dom, in ainm na bhflaitheas!"
"Tabhair dom mo pháiste ar ais!"
Arís thit an cailín óg; ídithe, briste, agus tar éis cheana féin ar an tsúil glassy
an duine san uaigh. "Alas!" Faltered sí, "a lorg agat do leanbh,
Lorg mé mo thuismitheoirí. "
"Tabhair dom ar ais ar mo Agnes beag!" Gudule shaothrú.
"Níl a fhios agat áit a bhfuil sí? Ansin, bás -! Cuirfidh mé in iúl duit.
Bhí mé ar bhean an bhaile, bhí mé ar leanbh, ghlac siad mo pháiste.
Ba é an gypsies. Féach leat go léir gur gá tú bás.
Nuair a thagann do mháthair, an giofógach, a éileamh ar ais duit, beidh mé ag rá léi: "Máthair,
breathnú ar an gibbet -! Nó, dom a thabhairt ar ais ar mo pháiste.
An bhfuil a fhios agat cá bhfuil sí, mo iníon beag?
Fan! Beidh mé a thaispeáint duit.
Seo cuid bróg, gach a bhfuil d'fhág mé a.
An bhfuil a fhios agat cá bhfuil a maité?
Má tá aithne agat, inis dom, agus má tá sé ach ag an deireadh eile den domhan, beidh mé crawl to
sé ar mo ghlúine. "
Mar a labhair sí dá bhrí sin, lena lámh eile a leathnú tríd an bhfuinneog, léirigh sí an
giofógach an bróg beag embroidered. Bhí sé solas cheana féin go leor chun idirdhealú a
a chruth agus ar a chuid dathanna.
"Lig dom a fheiceáil go bhfuil bróg," a dúirt an giofógach, quivering.
"Dia! Dia! "
Agus ag an am céanna, agus a lámh a bhí ag saoirse, oscail sí go tapa ar an
mála beag ornamented le gloine glas, a chaith sí faoina muineál.
"Téigh ar, dul ar aghaidh!" Grumbled Gudule, "cuardach do Demon ar amulet!"
Gach ag an am céanna, stad sí gearr, trembled i ngach limb, agus cried i nguth a
ar aghaidh ó an doimhneacht an-a bheith: "Mo iníon!"
The giofógach Bhí tharraingt díreach as an mála beag bróg go hiomlán cosúil leis an
eile.
Bhí ceangailte leis an bróg beag ar phár bhí inscríofa ar a bhfuil an
charm, - Quand le parell retrouveras Ta te ach ní bhíonn ach
tendras les bras .*
* Nuair a fháil óir biaidh tú it a maité, beidh dod mháthair stráice as a arm dhuit.
Níos tapúla ná mar a flash of lightning, bhí leagtha recluse an dá bróga le chéile,
Bhí léamh phár agus go raibh a chur gar do na barraí an fhuinneog a aghaidh beaming
le háthas celestial mar adeir sí, -
"Mo iníon! mo iníon! "" Mo mháthair! "a dúirt an giofógach.
Anseo tá muid mhíchothrom an tasc a thaispeánann an ardán.
An balla agus na barraí iarainn a bhí eatarthu.
"Oh! an mballa! "adeir an recluse. "Oh! í a fheiceáil agus ní chun a glacadh!
Do lámh! do lámh! "
Tá an cailín óg a lámh a rith tríd an oscailt; an recluse chaith í féin ar an
láimh, brúite a liopaí dó agus d'fhan ann, faoi thalamh sa mhéid is go póg, a thabhairt ar bith
comhartha eile den saol seachas sob a heaved h chíche ó am go ham.
Idir an dá linn, wept sí i torrents, i Tost, sa dorchadas, mar a bheadh báisteach ar an oíche.
An mháthair bocht dhoirteadh amach i thuilte ar adored go láimh an dorchadas agus domhain go maith
deora, rud a leagan laistigh di, agus isteach ina raibh scagtha a grief, titim ag titim, le haghaidh
cúig bliana déag.
Gach ag an am céanna d'ardaigh sí, flung leataobh a cuid gruaige liath fhada as a brow, agus gan
uttering focal, thosaigh a shake na barraí a cille Cage, leis an dá lámh, níos mó
furiously ná lioness.
Na barraí ar siúl ghnólacht.
Ansin, chuaigh sí a lorg i gcúinne a cille le cloch mór pábháil, a sheirbheáil a
mar pillow, agus sheol sé ina n-aghaidh le foréigean den sórt sin go bhfuil ceann de na barraí
bhris, astú na mílte Sparks.
Tá an dara buille shattered go hiomlán ar an sean-iarann tras a bharacáid an fhuinneog.
Ansin, lena dhá lámh, a chríochnaigh sí a bhriseadh agus a bhaint de na stumpaí rusted na
na barraí.
Tá chuimhneacháin nuair a bhfuil mná lámha neart superhuman.
A pasáiste briste, bhí gá le níos lú ná nóiméad do di a urghabháil a hiníon ag
lár na bliana a corp, agus a tharraingt isteach ina chillín di.
"Tar isteach lig dom tú a tharraingt amach as an abyss," murmured sí.
Nuair a bhí a hiníon taobh istigh den cille, atá leagtha sí go réidh ar an talamh, ansin a ardaíodh
suas í arís, agus ar a bhfuil sí ina lámha amhail is dá mba sí fós ach cuid bheag
Agnes, ***úil sí agus a fro ina beag
seomra, ar meisce, frantic, joyous, crying amach, amhránaíocht, phógadh a hiníon, ag caint
di, bursting isteach gáire, leá i Tears, go léir ag an am céanna agus leis vehemence.
"Mo iníon! mo iníon! "a dúirt sí.
"Tá mé mo iníon! anseo go bhfuil sí! Tá an Dia maith thug sí ar ais dom!
Ha duit! teacht ar fad agat! An bhfuil aon duine ann a fheiceáil go bhfuil mé
m'iníon?
A Thiarna Íosa, conas álainn í! Atá déanta agat dom fanacht cúig bliana déag, mo
Dia maith, ach bhí sé d'fhonn a thabhairt ar ais chugam álainn .-- Ansin, thug an gypsies
Ní itheann sí!
Cé a dúirt mar sin? Mo iníon beag! mo iníon beag!
Póg dom. Glacfar na dea-gypsies!
Is breá liom an gypsies -! Tá sé gur leat!
Go raibh rud a rinne mo chroí léim gach uair gur éirigh leat ag.
Agus thóg mé gur le haghaidh fuatha! Logh liom, mo Agnes, logh dom.
Cheap tú dom an-mailíseach, ní raibh tú?
Is breá liom tú. An bhfuil tú fós an marc beag ar do
muineál? Lig dúinn a fheiceáil.
Tá sí fós é.
Oh! tá tú go hálainn! Bhí sé mé a thug tú na súile móra,
mademoiselle. Póg dom.
Is breá liom tú.
Tá sé aon rud domsa go bhfuil máithreacha leanaí eile; scorn liom iad anois.
Tá siad ach le teacht agus ar a fheiceáil. Anseo tá mianach.
Féach ar a muineál, a súile, cuid gruaige, a lámha.
Faigh mé rud ar bith chomh hálainn sin! Oh! Geallaim duit sí lovers a bheith acu,
go mbeidh sí!
Tá mé wept le cúig bliana déag. Tá áilleacht Gach mo Roinne agus tá sé tar éis titim
di. Póg dom. "
Dírithe sí ar a míle ráitis extravagant eile, a bhfuil blas
comhdhéanta go n-áilleacht aonair, an cailín bocht disarranged ar baill éadaigh fiú amháin go dtí an pointe
a dhéanamh di leacain, smoothed a silky
gruaige lena lámh, phóg í coise, a glúin, a brow, a súile, a bhí i raptures
thar gach rud.
Tá an cailín óg lig sí a bealach, athrá ag eatraimh agus an-íseal agus
le tenderness gan teorainn, "Mo mháthair!"
"An bhfeiceann tú, mo cailín beag," thosaigh an recluse, interspersing sí focail le
póga, "beidh mé grá duit daor? Déanfaimid dul ar ***úl ó anseo.
Táimid ag dul a bheith an-sásta.
Bhfuair mé rud éigin i Reims, inár dtír.
Tá a fhios agat Reims? Ah! bith, nach bhfuil fhios agat é; bhí tú ró-
beag!
Ach amháin má bhí a fhios agat cé chomh deas a bhí tú in aois a cheithre mhí!
Cosa bídeach a tháinig daoine fiú ó Epernay, a bhfuil seacht sraitheanna ar ***úl, a
féach!
Beidh muid ag páirc, teach. Beidh mé tú a chur a chodladh i mo leaba.
Mo Dhia! mo Dhia! Bheadh a chreideann é seo? Tá mé mo iníon! "
"Ó, mo mháthair!" A dúirt an cailín óg, ag neart fad a aimsiú a labhairt ina
emotion, "a dúirt an bhean giofógach dom mar sin de.
Bhí giofógach maith ar ár n-bhanna a fuair bás anuraidh, agus atá faoi chúram i gcónaí le haghaidh cosúil liomsa
altra. Bhí sé í a chuir an mála beag faoi
mo mhuineál.
Dúirt sí i gcónaí liom: 'amháin Little, garda jewel seo go maith!
'Tis a stór. Beidh sé ina chúis le dhuit a fháil dot mháthair nuair a
arís.
Wearest thou thy mháthair faoi muineál dot '-. An giofógach tuartha é "!
The bean rialta sacked bhrú arís a hiníon a arm.
"Tar isteach, in iúl dom póg duit!
Deir tú go prettily. Nuair a bhíonn againn sa tír, beidh muid ag siúl
na bróga beag ar Íosa naíonán san eaglais.
Táimid faoi chomaoin cinnte go bhfuil an dea-, Maighdean naofa.
Cad guth deas agat! Nuair a labhair tú dom ach anois, bhí sé
ceol!
Ah! mo Thiarna Dia! Fuair mé mo pháiste arís!
Ach tá an scéal seo inchreidte? Beidh Ní dhéanfaidh aon ní amháin a mharú - nó ba chóir dom a bheith
fuair bás an-áthas. "
Agus ansin thosaigh sí ag bualadh bos a lámha arís agus a gáire agus go caoin amach: "Tá muid ag dul
a bheith sásta mar sin! "
Ag an nóiméad, resounded na cille leis an clang arm agus galloping capall
a chuma a bheidh ag teacht as an Pont Notre-Dame, ndán níos faide chun cinn agus
faide ar feadh an ché.
The giofógach Chaith í féin le anguish isteach an t-armas na bean rialta sacked.
"Sábháil dom! ach amháin dom! mháthair! siad ag teacht! "
"Ó, spéir! cad atá á rá agat?
Bhí mé dearmad! Tá siad ar thóir duit!
? Cad atá déanta agat "" Níl a fhios agam, "d'fhreagair an páiste sásta;
"Ach tá mé ag dhaoradh chun bás a fháil."
"! Chun bás" a dúirt Gudule, léirigh cé mar a bhuail tintreach; "! Go bás" arís agus arís eile sí
mall, gazing ag a hiníon leis na súile ag stánadh.
"Sea, máthair," d'fhreagair an cailín óg eagla orm, "ba mhaith leo a mharú dom.
Tá siad ag teacht a urghabháil dom. Is é sin Gallows dom!
Sábháil dom! ach amháin dom!
Tá siad ag teacht! Sábháil dom! "
The recluse fhan le haghaidh roinnt chuimhneacháin motionless agus petrified, ansin bhog sí
a ceann i shíniú amhras a sheachaint, agus go tobann a thabhairt vent le pléasctha de laughter, ach
leis an gáire uafásach a bhí tagtha ar ais chuig a, -
"Ho! ho! aon! 'TIS a aisling a bhfuil tú ag insint dom.
Ah, yes!
Chaill mé léi, mhair go cúig bliana déag, agus ansin fuair mé léi arís, agus gur mhair ar
nóiméad! Agus go mbeadh siad a ghlacadh uirthi ó orm arís!
Agus anois, nuair a bhíonn sí álainn, nuair a bhíonn sí fásta suas, nuair a labhrann sí chugam, nuair a sí
Is breá liom; tá sé anois go mbeadh siad teacht chun devour di, roimh mo shúile an-, agus mé léi
mháthair!
Oh! aon! nach bhfuil na rudaí is féidir. Ní dhéanann an Dia maith cead rudaí cosúil le
sin. "Seo an chuma ar an cavalcade a stopadh, agus
Éisteadh guth a rá i gcéin, -
"Sa tslí seo, Messire Tristan! Deir an sagart go mbeidh muid ag teacht uirthi ag
an francach-Poll. "Chuir an torann na gcapall arís.
The recluse sprang di cosa le shriek an éadóchais.
"Cuil! eitilt! mo leanbh! Gach thagann ar ais dom.
Tá tú ceart.
Tá sé do bháis! Horror!
Maledictions! Cuil! "
Sá sí a ceann tríd an bhfuinneog, agus tharraing sí siar arís hastily.
"Fanacht," a dúirt sí, i íseal, Curt, agus ton lugubrious, mar atá brúite sí láimh
the giofógach, a bhí níos mó ná marbh beo.
"Fanacht! Ná breathe!
Tá saighdiúirí i ngach áit. Ní féidir leat a fháil amach.
Tá sé ró-éadrom. "
Bhí a súile a bhí tirim agus a dhó.
D'fhan sí tostach ar feadh nóiméad; ach luas sí na cille chorp, agus stop anois
agus ansin le pluck amach handfuls a ribí liath, a Strac sí ina dhiaidh sin lena
fiacla.
Go tobann dúirt sí: "a tharraingt in aice leo. Beidh mé ag labhairt leo.
Hide tú féin sa chúinne. Ní bheidh siad a fheiceann tú.
Cuirfidh mé in iúl dóibh go bhfuil déanta agat ar do éalú.
Go scaoiltear liom tú, mé 'creideamh! "
Atá leagtha sí a hiníon (síos le haghaidh raibh sí fós i mbun a), i gceann cúinne de na
cill nach raibh le feiceáil ó gan.
Rinne sí a crouch síos, d'eagraigh sí go cúramach ionas go mbeidh ar láimh ná nach ***úl na gcos
réamh-mheasta ó scáth, gan cheangal a cuid gruaige dubh a leathadh sí thar a gúna bán
a cheilt é, a chur os comhair a cuid
crúiscín agus a pábháil cloiche, earraí amháin an troscán a possessed sí, shamhlú
go mbeadh an crúiscín agus cloch i bhfolach aici. Agus nuair a bhí críochnaithe ***í sí níos
suaimhneach, agus knelt síos go dtí guí.
An lá, a bhí dawning amháin, d'fhág go leor fós Shadows sa Poll francach-.
Ag an nóiméad, rith an guth an sagart, go bhfuil guth ifreanda, an-ghar do
na cille, crying, -
"Sa tslí seo, an Captaen Phoebus Chateaupers de." Ag an ainm sin, ag an guth, la Esmeralda,
crouching sa chúinne di, rinne gluaiseacht. "Ná corraigh!" A dúirt Gudule.
Bhí sí críochnaithe barely nuair a stop a fothraim na bhfear, claimhte, agus capaill ar fud an
cill.
D'ardaigh an mháthair go tapa agus chuaigh sé go dtí an iar féin roimh di fuinneog, d'fhonn stop a chur
sé suas. Beheld sí trúpaí mór de na fir armtha, idir
capall agus coise, arna dhréachtú ar Greve.
An ceannasaí dismounted, agus tháinig sé i dtreo di.
"Sean bhean!" A dúirt an fear seo, a raibh aghaidh atrocious, "tá muid ag cuardach ar
medicine a scíth a ligint di; dúradh linn go raibh tú léi ".
Glactar leis an mháthair bocht mar aer indifferent le mar a d'fhéadfadh sí, agus d'fhreagair, -
"Níl a fhios agam cad is ciall agat." An eile arís, "Tete Dieu!
Cad a bhí sé go ndúirt archdeacon eagla orm?
I gcás ina bhfuil sé? "" Monseigneur, "a dúirt shaighdiúir," tá sé
imithe. "
"Tar isteach, anois, madwoman d'aois," thosaigh an ceannasaí arís, níl "a dhéanamh bréag.
Tugadh sorceress i gceannas a thabhairt duit. Cad atá déanta agat léi? "
Ní raibh an recluse ar mian leo a dhiúltú ar fad, ar eagla amhras mhúscailt, agus freagraíodh i
ton ó chroí a ghabháil agus a surly, -
"Má tá tú ag labhairt le cailín mór óg a cuireadh isteach i mo lámha a tamall ó shin, mé
Beidh insint duit go giotán sí liom, agus go scaoiltear mé léi.
Tá!
Saoire dom anam. "Ceannasaí Rinne grimace de
díomá. "Ná bréag dom, specter aois!" A dúirt sé.
"Is é mo ainm Tristan l'Hermite, agus tá mé an rí gossip.
Tristan na díthreabhaigh, gcloiseann tú? "
Dúirt sé freisin, mar atá spléach sé ag Plás de Greve timpeall air, "Tis 'ainm a bhfuil
macalla anseo. "
"D'fhéadfá a bheith Satan the díthreabhaigh," d'fhreagair Gudule, a bhí regaining dóchas, "ach mé
Ba chóir go mbeadh rud ar bith eile le rá agat, agus ní ba chóir dom a bheith eagla ort. "
"-Tete Dieu," a dúirt Tristan, "anseo ina crone!
Ah! Mar sin, hath an cailín medicine theith! Agus ina treo raibh sí ag dul? "
Gudule fhreagair i ton míchúramach, -
"Tríd an du Rue Mouton, creidim." Tristan bliain d'aois a cheann agus rinne sé a shíniú chun
a chuid trúpaí a ullmhú a leagan amach ar an mháirseáil arís.
An recluse breathed go saor arís.
"Monseigneur," a dúirt go tobann ar saighdeoir, "a iarraidh ar an sean-ELF cén fáth barraí a fhuinneog
Tá briste ar an mbealach seo. "Thug an cheist seo le anguish arís leis an
i gcroílár an mháthair olc.
Mar sin féin, ní raibh sí go léir a chailleadh láithreacht intinne.
"Tá siad curtha i gcónaí dá bhrí sin," stammered sí.
"Bah!" Retorted the saighdeoir, "ach inné bhí siad fós ina tras fíneáil dubh, a
spreag devotion. "Tristan soir Sracfhéachaint sidelong ag an
recluse.
"Sílim go bhfuil an Dáma d'aois ag fáil mearbhall!" Mhothaigh an bhean trua go bhfuil gach
ag brath ar a seilbh féin-, agus, cé go bhfuil bás ina anam, thosaigh sí ag
go Grin.
Máithreacha bhfuil neart den sórt sin. "Bah!" A dúirt sí, "Is é an fear ólta.
'Tis níos mó ná bliain ó shin dashed eireaball cart cloch i gcoinne mo fhuinneog agus
bhris sa ghríl.
Agus conas a cursed mé an Carter, freisin. "" Tis 'fíor, "a dúirt eile saighdeoir," Bhí mé
ann. "i gcónaí agus i ngach áit a bhfuil daoine a bheith
Fuair gach rud a bhfuil le feiceáil.
Fianaise é seo nach rabhthas ag súil ón ath-spreagadh recluse saighdeoir an, a bhfuil an
cheisteach bhí forcing a thrasnú ar abyss ar imeall an scian.
Ach bhí sí ina rogha malartach dhaoradh suthain de dhóchas agus aláraim.
"Más rud é go raibh sé ina cart rud a rinne sé," retorted an saighdiúir chéad, "na stumpaí ar na barraí
Ba chóir go mbeadh sá inwards, cé go bhfuil siad iarbhír bhrú amach. "
"Ho! ho! "a dúirt Tristan chuig an saighdiúir," tá tú ar an srón ar inquisitor an
Chatelet. Freagra leis an méid a deir sé, bean d'aois. "
"Dea-flaithis!" Exclaimed sí, dtiomáint chun na bá, agus i nguth a bhí go hiomlán na ndeor
i ainneoin a n-iarrachtaí, "I swear a thabhairt duit, monseigneur, go twas 'cart a bhris
na barraí.
Éisteacht leat an fear a chonaic sé. Agus ansin, tá an méid sin a dhéanamh le do
giofógach? "" hum! "growled Tristan.
"An diabhal!" Chuaigh sé ar an saighdiúir, flattered ag an Propast an moladh, "na fractures
an iarainn atá breá úr. "tossed Tristan a cheann.
Iompaigh sí pale.
"Cé chomh fada ó shin, a deir tú, a rinne an cart é?"
"A mí, coicís, b'fhéidir, monseigheur, níl a fhios agam."
"Dúirt sí sa chéad níos mó ná bliain," faoi deara an saighdiúir.
"Is é sin amhrasach," a dúirt an Propast.
"Monseigneur!" Adeir sí, fós brúite i gcoinne an oscailt, agus trembling lest
Ba chóir go dtiocfadh leo a sá drochamhras a gceann trí agus táim isteach ina cille;
"Monseigneur, I swear a thabhairt duit go twas 'cart a bhris an ghríl.
I swear sé chun tú ag an aingil na Paradise.
Más rud é nach raibh sé ina cart féadfar, mé a bheith eternally damned, agus diúltú do Dhia liom! "
"Chuir tú go leor de teas isteach sa mhionn;" a dúirt Tristan, lena cúistiúnach
Sracfhéachaint.
An bhean bhocht Bhraith sí dearbhú téaltaithe níos mó agus níos mó.
Bhí bainte amach sí an bpointe blundering, agus a chuimsítear leis an sceimhle sí go raibh sí
Ba chóir a rá cad nach léi a bheith acu sin.
Anseo a tháinig suas saighdiúir eile, ag caoineadh, - "Monsieur nach, an cailleach d'aois.
Ní dhearna an sorceress teitheadh tríd an Rue de Mouton.
Tá an slabhra sráide fhan shín gach oíche, agus tá an garda slabhra gan aon duine a fheiceáil
pas a fháil. "Tristan, a bhfuil a aghaidh a bhí níos sinister
le gach nóiméad, thug an recluse, -
"Cad a bhfuil tú a rá leis?" Rinne sí ceann a dhéanamh i gcoinne an nua
eachtra, "Sin níl a fhios agam, monseigneur; go bhfuil mé
d'fhéadfadh a bheith cearr.
Creidim, i ndáiríre, go thrasnaigh sí an t-uisce. "
"Is é sin sa treo eile," a dúirt an Propast, "agus nach bhfuil sé an-dóchúil
go mbeadh sí ar mian leo dul isteach arís sa chathair, áit a raibh sí á saothrú.
Tá tú ag luí, bean d'aois. "
"Agus ansin," arsa an chéad saighdiúir, "níl aon bhád ceachtar ar an taobh seo den
sruthán nó ar an taobh eile. "" snámh sí ar fud, "d'fhreagair an recluse,
ag cosaint léi ar scór na talún de ***úl na gcos.
"An bhfuil snámh mhná?" A dúirt an saighdiúir. "Tete Dieu! bean d'aois!
Tá tú ag luí! "Arís agus arís eile Tristan feargach. "Tá mé ar intinn maith a thréigean go
sorceress agus a ghlacann tú.
Beidh an ceathrú cuid de uair an chloig ar chéasadh, Perchance, an fhírinne a tharraingt ó do scornach.
Tar! Tá tú a leanúint orainn. "
Urghabhadh sí ar na focail le avidity.
"Mar do thoil agat, monseigneur. An bhfuil sé.
An bhfuil sé. Chéasadh.
Tá mé sásta.
Tóg amach dom. Thapa, mear! in iúl dúinn atá leagtha amach ag an am céanna! -
Le linn an ama sin, "a dúirt sí léi féin," beidh mo iníon éalú a dhéanamh di. "
"Báis 'S!" A dúirt an Propast, "cad a appetite le haghaidh an raca!
Ní Tuigim madwoman seo ar chor ar bith. "
An sean, liath-haired sáirsint an garda neartófaí as na céimeanna, agus aghaidh a thabhairt ar
an Propast, - "Mad i dheas, monseigneur.
Má scaoiltear sí an giofógach, nach uirthi a bhí an locht, ar feadh tréimhse nach breá sí an gypsies.
Bhí mé ag an faire na cúig bliana déag, agus a chloisteáil mé léi gach tráthnóna cursing
na mná Bohemian le imprecations endless.
Má tá an duine amháin acu go bhfuil muid sa tóir, de réir mar is dócha, an damhsóir beag leis an gabhar,
detests sí go amháin os cionn eile go léir na "déanta Gudule iarracht agus dúirt sé,. -
"Sin amháin thar aon rud eile."
Le fianaise d'aon toil ón fir na faire dhearbhaigh an sáirsint d'aois focail a
an Propast.
Tristan l'Hermite, i éadóchas ag bhaint rud ar bith as an recluse, iompú a dhroim
maidir léi, agus leis an imní unspeakable beheld sí leis go díreach a chúrsa go mall i dtreo
a chapall.
"Tar isteach!" A dúirt sé, idir a chuid fiacla, "Márta ar! in iúl dúinn a leagtar amach arís ar an rompu.
Ní bheidh mé chodladh go dtí go giofógach crochadh é. "
Ach hesitated sé fós ar feadh tamaill roimh gléasta a chapall.
Gudule palpitated idir an saol agus bás, mar atá arna gcaitheamh beheld sí dó mar gheall ar an Áit a
cuma uneasy ar mhadra fiaigh a bhraitheann instinctively go lair an
Beast gar dó, agus tá sé loath dul amach.
Ag fad Chroith sé a cheann agus léim isteach ina diallait.
Gudule ar comhbhrúite horribly croí dilated anois, agus dúirt sí i guth íseal, mar
chaith sí Sracfhéachaint ar a hiníon, a chuaigh sí nach raibh chun breathnú ar fad a bhí siad ag
ann, "Sábháilte!"
Bhí fhan an leanbh bocht ar fad an am ina chúinne, gan análaithe, gan
gluaiseacht, leis an smaoineamh an bháis roimh di.
Bhí caillte sí aon rud ar an radharc idir Gudule agus Tristan, agus an anguish a
Bhí máthair a raibh macalla ina croí.
Chuala sí go léir snappings comhleanúnacha an snáithe ag a bhfuil crochadh ar fionraí sí
thar an mhurascaill; bhí fiche uair fancied sí go bhfaca sí é a bhriseadh, agus ar deireadh sí
thosaigh sé ag análú arís agus go léi ar scór bhraitheann ar thalamh daingean.
Ag an nóiméad a chuala sí guth ag rá leis an Propast: "Corboeuf!
Le Monsieur Prevot, TIS 'gan aon affair na mianach, fear de armas, chun witches hang.
Is é an rabble an populace faoi chois. Fágaim tú a bheith i láthair leis an ábhar atá ina n-aonar.
Beidh tú deis dom aontú athuair mo chuideachta, atá ag fanacht le haghaidh a n-chaptaen. "
Ba é an guth sin Phoebus Chateaupers de; sin a bhí ar siúl taobh istigh de
raibh a ineffable.
Bhí sé ann, a cara, a protector, a tacaíocht, a dhídean, a Phoebus.
D'ardaigh sí, agus sula bhféadfaí a máthair di a chosc, a bhí rushed sí an fhuinneog,
ag caoineadh, -
"Phoebus! gcabhair orm, mo Phoebus! "Bhí Phoebus thuilleadh ann.
Iompaigh sé go raibh ach an choirnéal an Rue de la Coutellerie ag Gallop.
Ach ní raibh Tristan tarlaithe go fóill imeacht dó.
The recluse rushed ar a iníon le roar agony.
Dragged sí ar ais go foirtil, digging di tairní isteach ina muineál.
Ní máthair tigress seasamh ar trifles. Ach bhí sé ró-mhall.
Raibh feicthe Tristan.
"Sé! sé! "exclaimed sé le gáire a leagan lom go léir a chuid fiacla agus rinne a aghaidh
resemble an muzzle de mac tíre, "dhá lucha sna gaiste!"
"Amhras orm an oiread," a dúirt an saighdiúir.
Tristan clapped leis ar an ghualainn, - "You are a cat maith!
Teacht! "A dúirt sé," áit a bhfuil Henriet col ceathrar? "Fear a bhí ní fhéadfaidh an baill éadaigh ná an
aer ar shaighdiúir, neartófaí ó na céimnigh.
Chaith sé liath leath éadaí, leath donn, gruaig árasán, sleeves leathair, agus rinneadh
carn de rópaí ina láimh ollmhór. D'fhreastail an fear seo i gcónaí Tristan, a
i gcónaí ar fhreastail Louis XI.
"Friend," a dúirt Tristan l'Hermite, "Déarfainn gur é seo an sorceress acu
tá muid i cuardaigh. Beidh tú hang dom an gceann seo.
Tá tú do dréimire? "
"Tá ceann amháin thall, faoi chaillfidh an Tí Cholún-," d'fhreagair an fear.
"An bhfuil sé ar an gceartas, go bhfuil an rud a dhéanamh?" A dúirt sé, dírithe ar an chloch
gibbet.
"Is ea." "Ho, sé!" Lean an fear le ollmhór
gáire, a bhí fós níos brúidiúil ná go bhfuil an Propast, "Ní bheidh againn i bhfad
chun dul. "
"Déan haste!" A dúirt Tristan, "Beidh tú ag gáire ina dhiaidh sin."
Idir an dá linn, ní raibh an recluse uttered focal eile toisc go raibh feicthe Tristan
cailleadh a hiníon agus tá súil agam go léir.
Bhí sí an giofógach flung lag, leath marbh, isteach sa choirnéal an cellar, agus bhí
í féin a chur uair amháin níos mó ag an bhfuinneog leis an dá lámh ina luí ar an uillinn an leac
cosúil le dhá crúba.
Sa dearcadh a bhí le feiceáil sí a chaitheamh ar gach duine a saighdiúirí a Sracfhéachaint ar a raibh
éirí fiáin agus frantic arís.
I láthair na huaire nuair a chuaigh binid a col ceathrar a cille, thaispeáin sí é sin a Savage aghaidh
go shrank sé ar ais. "Monseigneur," a dúirt sé, ag filleadh ar an
Propast, "a bhfuil mé a ghlacadh?"
"An ceann óg." "Mar sin, i bhfad an níos fearr, le haghaidh an amháin d'aois
seemeth deacair. "" Poor damhsóir beag leis an gabhar! "a dúirt
féadfaidh an sáirsint sean na faire.
Binid a chol ceathrair chuaigh an fhuinneog arís. An mháthair a súile a rinne a chuid droop féin.
Dúirt sé le roinnt mhaith de Timidity, - "Madam" -
Sí isteach air i guth an-íseal ach furious, -
"Cad a dhéanann tú a iarraidh?" "Níl sé agat," a dúirt sé, "is é an
eile. "
"Cad eile?" "An ceann óg."
Thosaigh sí a ceann a shake, ag caoineadh, - "Níl aon cheann! níl aon duine! tá
aon duine! "
"Tá, tá!" Retorted the Hangman, "agus tá a fhios agat go maith.
Lig dom a chur ar an duine óg. Is mian liom go bhfuil aon le dochar a dhéanamh leat. "
Dúirt sí, le sneer aisteach, -
"Ah! ionas go mbeidh tú mian leo aon dochar a dhéanamh dom "" Lig dom an taobh eile, a bhean uasail;! 'TIS
monsieur an Propast a huachtanna sé "arís agus arís eile sí le breathnú ar mire,. -
"Níl aon duine anseo."
"Tá mé a insint duit go bhfuil!" D'fhreagair an executioner.
"Tá muid ar fad le feiceáil go bhfuil dhá de tú."
"Féach ansin!" A dúirt an recluse, le sneer.
"Sá do cheann tríd an fhuinneog." An executioner faoi deara na máthar
méar-tairní agus ní dared.
"Déan haste!" A scairt Tristan, a bhí díreach i ndiaidh a bhí trúpaí i mbabhta ciorcal an
Francach-Poll, agus a chuaigh ar a each in aice leis an Gallows.
Binid a sheoladh ar ais arís chuig an Propast i náire mór.
Bhí sé a flung rópa ar an talamh, agus go raibh casadh a hata idir a lámha le
ar aer awkward.
"Monseigneur," d'iarr sé, "áit a bhfuil mé a chur isteach?"
"De réir an doras." "Níl aon cheann."
"De réir an fhuinneog."
"Tis 'ró-bheag." "Déan níos mó é," a dúirt Tristan feargach.
"An bhfuil tú nach pickaxes?" D'fhéach an mháthair go fóill ar steadfastly ó
an doimhneacht a cuas.
Sí a thuilleadh ag súil le haghaidh rud ar bith, sí a thuilleadh cad a bhí a fhios theastaigh uaithi, ach amháin go
ní raibh sí ag iarraidh iad a ghlacadh a hiníon.
Col ceathrar binid a chuaigh sa tóir ar an cófra na n-uirlisí le haghaidh an fear oíche, faoi na seid
an Tí Cholún-.
Tharraing sé ó sé freisin ar an dréimire dúbailte, a leag sé suas láithreach i gcoinne an
Gallows.
Cúig nó sé an Propast na fir armtha iad féin le picks agus crowbars, agus
Tristan betook féin, i gcuideachta leo, i dtreo na fuinneoige.
"Sean bhean," a dúirt an Propast, i ton mór, "a thabhairt suas go dtí dúinn go cailín ciúin."
D'fhéach sí ag dó cosúil le ceann atá nach dtuigeann.
"Tete Dieu!" Lean Tristan, "cén fáth a bhfuil tú iarracht chun cosc a chur sorceress seo á crochadh mar
pleases sé an rí? "an bhean wretched thosaigh sé ag gáire ina
bhealach fiáin.
"Cén fáth? Tá sí mo iníon. "An ton a fhuaimnítear sí na
focail a dhéanamh fiú col ceathrar Henriet shudder. "Gabh mo leithscéal as sin," a dúirt an Propast,
"Ach is é an rí pléisiúir maith."
Adeir sí, a redoubling gáire uafásach, - "Cad é do rí dom?
Liom a insint duit go bhfuil sí mo iníon! "" Pierce an balla, "a dúirt Tristan.
D'fhonn a dhéanamh ar oscailt leathan go leor, sufficed sé a dislodge cúrsa amháin
de chloch thíos an fhuinneog.
Nuair a chuala an mháthair agus an picks crowbars mianadóireachta a fortress, uttered sí
caoin uafásach; ansin thosaigh sí ag stride faoina cille le swiftness frightful, ina
beasts fiáin 'an nós a bhí aici imparted Cage di.
Dúirt sí a thuilleadh rud ar bith, ach a súile Flamed.
Bhí na saighdiúirí fuaraithe ar an anam an-.
Gach ag an am céanna ghabh sí a pábháil cloiche, gáire, agus hurled sé leis an dá dhorn ar an
an lucht oibre.
An gcloch, go holc flung (as a lámha trembled), aon duine i dteagmháil léi, agus thit gearr
faoi na cosa ar an capall Tristan. Gnashed sí a fiacla.
Idir an dá linn, cé nach raibh an ghrian ardaithe go fóill, go raibh sé Solas lae leathan; ina
álainn ardaigh dath beochta an ársa, simléir lofa an Tí Cholún-.
Ba é an uair nuair na fuinneoga is luaithe de na cathrach mór oscailte joyously ar an
díonta.
Roinnt fear oibre, cúpla torthaí-díoltóirí ar a mbealach go dtí na margaí ar a n-asal, thosaigh sé
trasna an Greve; stop siad ar feadh nóiméad roimh an ngrúpa seo de shaighdiúirí
cnuasaithe thart ar an Poll Rat-, Stán ar sé leis an aer astonishment agus ar aghaidh.
Bhí imithe recluse ina suí di féin agus ag a hiníon, a chlúdaíonn sí lena gcomhlacht,
os comhair a, leis na súile ag stánadh, éisteacht leis an leanbh bocht, nach raibh a
stir, ach a choinnigh murmuring i guth íseal, ach na focail seo, "Phoebus!
Phoebus! "
I gcomhréir le hobair an demolishers an chuma a chur chun cinn, an mháthair
meicniúil retreated, agus brúite an cailín óg níos dlúithe agus níos gaire don bhalla.
Gach ag an am céanna, beheld the recluse na cloiche (do bhí sí ina seasamh garda agus ghlac riamh
a súile ó sé), gluaiseacht, agus chuala sí guth Tristan ar spreagadh na n-oibrithe.
Ansin aroused sí as an dúlagar isteach a thit sí le linn an cúpla deireanach
chuimhneacháin, cried amach, agus mar a labhair sí, a guth cíos anois an chluas mar a chonaic, ansin
stammered fé is dá mbeadh gach cineál
maledictions bhí práinneach a liopaí to pléasctha amach ag an am céanna.
"Ho! ho! ho! Cén fáth go bhfuil seo uafásach!
Tá tú ruffians!
An bhfuil tú ag dul a ghlacadh i ndáiríre mo 'níon? Oh! an cowards!
Oh! an lackeys Hangman! an wretched, assassins blackguard!
Cabhair! cuidiú! dóiteáin!
An mbeidh siad ag mo pháiste a thabhairt as dom mar seo? Cé go bhfuil sé ansin a bhfuil ar a dtugtar an Dia maith? "
Ansin, ag tabhairt aghaidh Tristan, cúradh ag béal, leis na súile fiáin, bristling go léir agus ar
gach ceithre boinn nós Panther baineann, -
"Tarraing agus in aice le mo iníon a ghlacadh! Ná thuigeann tú a insíonn an bhean
tú go bhfuil sí mo 'níon? An bhfuil a fhios agat cad é go bhfuil leanbh?
Eh! lynx, tá tú riamh lain le do mhná? tá tú riamh raibh cub? agus más rud é
tá tú cinn beag, nuair a bheidh siad howl tú aon rud i do vitals go mbogann? "
"Caith síos na cloiche," a dúirt Tristan; "Tá a thuilleadh."
The crowbars ardaíodh an gcúrsa trom. Bhí sé, amhail adubhramar, na máthar is déanaí
bulwark.
Chaith sí í féin a chuirtear air, rinne sí é a choimeád ar ais; scríobtha sí an chloch le
h tairní, ach d'éalaigh an bloc ollmhór, atá leagtha síos sa gluaiseacht ag seisear fear, di agus glided
réidh leis an talamh ar feadh an luamhán iarainn.
An mháthair, perceiving bealach isteach a dhéantar, thit síos os comhair an
oscailt, barricading leis an sárú a corp, beating an bpábháil leis a cheann,
agus a rinneadh shrieking le guth sin
hoarse ag tuirse go raibh sé ar éigean inchloiste, -
"Cabhair! dóiteáin! tine! "" Anois, a chur ar an ***, "a dúirt Tristan, fós
impassive.
An mháthair gazed ag na saighdiúirí i bhealach formidable den sórt sin go raibh siad níos
claonadh chun Retreat ná a chur chun cinn. "Tar isteach, anois," arís agus arís eile ar an Propast.
"Anseo tú, binid a col ceathrar!"
Aon duine a ghlac céim. An Propast swore, -
"Tete de Críost! mo fir cogaidh! eagla ar bhean! "
"Monseigneur," a dúirt binid, "a dhéanann tú glaoch go bhfuil bean?"
"Tá sí mane na leon," a dúirt eile. "Tar isteach!" Arís agus arís eile an Propast, is é "an bhearna
leathan go leor.
Cuir isteach trí eolas, mar a bhí ar an sárú ar Pontoise.
Lig dúinn a dhéanamh deireadh sé, ar bhás Mahom! Beidh mé a dhéanamh ar dhá phíosa de na chéad fhear a
Tarraingíonn ar ais! "
Curtha idir an Propast agus an mháthair, an dá bagrach, hesitated na saighdiúirí
ar feadh nóiméad, ghlac ansin a réiteach, agus dul chun cinn i dtreo an Poll francach-.
Nuair a chonaic an recluse seo, d'ardaigh sí go tobann ar a ghlúine, flung leataobh a cuid gruaige
as a aghaidh, ansin lig a lámha tanaí flayed titim ag a thaobh.
Ansin thit deora móra, ceann ar cheann, as a súile; flowed siad síos a leicne trí
Furrow, mar a torrent trí leaba a bhfuil hollowed sé dó féin.
Ag an am céanna thosaigh sí a labhairt, ach i nguth supplicating mar sin, mar sin mhín, mar sin
submissive, heartrending amhlaidh, sé sin níos mó ná aon chiontú-warder timpeall Tristan d'aois a
Ní mór a bheith devoured flesh daonna wiped a shúile.
"Messeigneurs! messieurs the sáirsintí, focal amháin.
Tá rud amháin a chaithfidh mé a rá a thabhairt duit.
Tá sí mo iníon, a fheiceann tú? mo iníon daor beag a raibh caillte agam!
Éist. Tá sé sách stair.
Smaoinigh go bhfuil a fhios agam an sáirsintí go han-mhaith.
Bhí siad go maith i gcónaí chugam sa lá nuair a chaith na buachaillí beag clocha ag dom,
mar stiúir mé ar an saol de pléisiúir.
A fheiceann tú? Beidh tú saoire dom mo pháiste nuair a fhios agat!
Bhí mé bean bhocht an bhaile. Ba é an Bohemians a ghoid sí as dom.
Agus choinnigh mé léi bróg le cúig bliana déag.
Fan, anseo tá sé. Ba é sin an cineál chos a bhí sí.
Ag Reims! La Chantefleurie!
Rue Folle-Peine!
Perchance, bhí a fhios agat faoi sin. Bhí sé I.
I do óige, ansin, bhí am Merry, nuair a ritheadh uair an chloig amháin maith.
Beidh tú trua dom a ghlacadh a bheidh, ní tú, uaisle?
The gypsies ghoid sí as dom; hid siad uirthi ó dom le cúig bliana déag.
Shíl mé marbh di.
Fancy, mo chairde maith, a chreidtear a bheith marbh.
Mé tar éis a ritheadh cúig bliana déag anseo sa siléar, gan tine sa gheimhridh.
Tá sé deacair.
Iad na daoine bochta, bróg beag daor! Cried mé an oiread sin go bhfuil an dea-Dia
Chuala mé. Seo an oíche thug sé mo iníon ar ais go dtí
Tá sé a miracle ar an Dia maith. Ní raibh sí marbh.
Ní bheidh tú a chur di as dom, tá mé cinnte. Má bhí sé féin, ba mhaith liom a rá rud ar bith; ach
sí, ag leanbh déag!
Saoire a cuid ama chun an ghrian! Cad atá déanta aici chun tú? rud ar bith ar chor ar bith.
Ná nach bhfuil I.
Má ndearna tú ach tá a fhios go bhfuil sí go léir agam, go bhfuil mé d'aois, go bhfuil sí ina blessing a
tá an Mhaighdean Naofa sheoladh chuig dom! Agus ansin, tá tú go léir chomh maith!
Ní raibh a fhios agat go raibh sí mo iníon; ach anois a dhéanann tú é a fhios.
Oh! Is breá liom í! Monsieur, an Propast mhór.
Ba mhaith liom a stab i mo vitals féin is fearr le scratch ar a finger!
Tá tú an aer tighearna den sórt sin go maith! Cad tá mé a dúirt tú Míníonn an t-ábhar,
a dhéanann sé nach bhfuil?
Oh! má tá tú raibh máthair, monsiegneur! tá tú an captaen, saoire dom mo leanbh!
Smaoinigh go bhfuil tú ag guí mé ar mo ghlúine, mar aon ní amháin a Íosa Críost prays!
Iarraim aon ní maidir le haon cheann; Tá mé ó Reims, uaisle; féin mé réimse beag oidhreacht
ó mo uncail, Mahiet Pradon. Tá mé aon beggar.
Ba mhaith liom rud ar bith, ach ba mhaith liom a dhéanamh mo leanbh! OH!
Ba mhaith liom a choinneáil ar mo leanbh! Níor chuir an Dia go maith, a bhfuil an máistir,
thug sí ar ais dom do rud ar bith! An rí! deir tú an rí!
Ní bheadh sé faoi deara é pléisiúr i bhfad a bheith acu ar mo iníon beag maraíodh!
Agus ansin, is é an rí go maith! Tá sí mo iníon! Tá sí mo iníon féin!
Nach mbaineann sí leis an rí! nach bhfuil sí mise!
Ba mhaith liom dul amach! ba mhaith linn go away! agus nuair a beirt bhan pas a fháil, ceann acu ina máthair agus an
eile a iníon, ligeann dóibh dul amháin!
Lig dúinn pas! Baineann muid i Reims. Oh! tá tú an-mhaith, messieurs an
sáirsintí, grá agam duit go léir. Ní bheidh tú a chur ar mo cheann beag daor, tá sé
dodhéanta!
Tá sé dodhéanta Utterly, nach bhfuil sé? Mo pháiste, mo leanbh! "
Ní Déanfaimid iarracht a thabhairt smaoineamh ar a gothaí, a ton, na deora a sí
swallowed mar a labhair sí, na lámha a fáiscthe sí agus ansin wrung, an croí-
smiles bhriseadh, an amharc snámha,
an groans, an sighs, an seó olc agus a dhéanann difear a mingled sí lena
focail disordered, fiáin, agus incoherent.
Nuair a bhí sí frowned adh Tristan l'Hermite, ach bhí sé a cheilt ar a stróiceadh
welled suas ina Tiger na súl. Conquered sé seo laige, áfach, agus
Curt dúirt i ton, -
"An uachtanna rí é." Ansin chrom sé síos go dtí an chluas of binid
Col ceathrar, agus dúirt sé leis i ton an-íseal, -
"Déan deireadh go tapa é!"
B'fhéidir, bhraith an Propast redoubtable a chroí dó freisin ina éagmais.
The executioner agus na sáirsintí isteach sa chill.
An mháthair ar fáil aon friotaíocht, ach dragged sí féin i dtreo a hiníon agus
Chaith sí í féin ar an choirp. The giofógach beheld an cur chuige saighdiúirí.
Leat uafás bháis reanimated uirthi, -
"Máthair!" Shrieked sí, i ton tochsail indescribable, "Máthair! go bhfuil siad
ag teacht! chosaint dom! "
"! Sea, mo ghrá, Tá mé ag cosaint tú" ad'fhreagair an mháthair, i nguth ag fáil bháis; agus clasping
sí go dlúth a arm, clúdaithe sí le póga.
An dá rud atá suite ar an talamh, an mháthair ar an iníon, i láthair seónna
fiú trua.
Binid a chol ceathrair grasped an cailín óg ag an lár a corp, faoi bhun a álainn
guaillí. Nuair a bhraith sí go bhfuil lámh, adeir sí, "Heuh!"
agus fainted.
The executioner a bhí shedding deora móra uirthi, titim ag titim, ar tí
iompróidh sí ar ***úl ina armas.
Rinne sé iarracht Dícheangail an máthair, a bhí, mar a déarfá, snaidhmthe a lámha timpeall uirthi
waist iníne; ach lean sí amhlaidh go láidir a linbh, go raibh sé dodhéanta
ar leithligh iad.
Ansin dragged binid a chol ceathrair an cailín óg taobh amuigh de na cille, agus an mháthair tar éis di.
An mháthair a súile dúnta a bhí chomh maith.
Ag an nóiméad, d'ardaigh an ghrian, agus bhí cheana féin ar an Cuir iliomad go cothrom
cóimeáil de dhaoine a d'fhéach ar ó fad ar cad a bhí á dragged dá bhrí sin
feadh na pábhála ar an gibbet.
I gcás go raibh an bealach Propast Tristan ag executions.
Bhí sé ina paisean chun cosc a chur le cur chuige na aisteach.
Ní raibh aon duine ar na fuinneoga.
Ach ar fad, ag an gcruinniú mullaigh an cheann de na túir Notre-Dame a
orduithe the Greve, bheirt fhear atá leagtha amach i dubh i gcoinne an spéir maidin solas, agus
a bhfuil an chuma a bheith ag breathnú ar, a bhí le feiceáil.
Binid a chol ceathrair shos ag bun an dréimire marfach, agus go raibh sé
dragging, agus, ar éigean análaithe, le trua an oiread sin rinne an rud spreagadh dó, bhí sé
ritheadh an rópa thart ar an muineál álainn ar an cailín óg.
An páiste trua Bhraith an dteagmháil uafásach an chnáib.
Ardaigh sí a eyelids, agus chonaic an lámh fleshless an Gallows cloiche leathnaithe
thuas a ceann. Ansin Chroith sí féin agus shrieked i
guth ard agus heartrending: "No! aon!
Ní bheidh mé! "
Bhí a mháthair, a bhfuil a cheann agus gur hadhnaiceadh folaithe i hiníne baill éadaigh, dúirt
Ní focal; nach bhféadfadh ach a chorp ar fad a bheith le feiceáil go quiver, agus bhí sí ag éisteacht
dúbailt a h póga ar a leanbh.
The executioner Bhí buntáiste a bhaint as an am a scaoilte hastily an t-armas a
fáiscthe sí an cailín dhaoradh. Trí ídiú nó éadóchas, sí
lig dó go bhfuil a bhealach.
Ansin thóg sé an cailín óg ar a ghualainn, as a fheictear an créatúr
crochadh, Bent gracefully thar a cheann mhóra. Ansin chuir sé a chos ar an dréimire d'fhonn
a ascend.
Ag an nóiméad, d'oscail an mháthair a bhí crouching ar na pábhála, a súile
leathan.
Gan uttering caoin, a ardaíodh sí í féin in airde le focal uafásach; ansin sí
flung í féin ar láimh an executioner, cosúil le Beast ar a gcreach, agus
giotán sé.
Rinneadh sé cosúil le flash of lightning. An headsman howled le pian.
Glacfar in aice le rushed suas. Le deacracht a tharraing siad fuilithe
lámh ó na máthar fiacla.
Caomhnaithe sí ina tost as cuimse. Sá siad ar ais le brutality i bhfad,
agus faoi deara gur thit a ceann go mór ar an gcosán.
Ardaigh siad di, thit sí ar ais arís.
Bhí sí marbh. The executioner, nach raibh a chuid loosed
shealbhú ar an cailín óg, thosaigh a ascend an dréimire uair níos mó.